پیش تر گفتیم که شاهنامه کتاب تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران عهد کهن و باستان است و چون رویدادهای آن همگی واقعی است، قابل انتظار است از هر موضوعی در آن یافت شود. از جمله موضوعات مطرح در شاهنامه معماری شهرسازی است. از لا به لای ابیات شاهنامه، مهندسی و توان علمی ایرانیان عهد کهن
ریز دخل و خرج پایتخت در بهار امسال از «غفلت» مدیریت شهری در وصول درآمدهای اصلی(سالم) و «تمرکز» بر منابع فرعی حکایت دارد. بخشی از ورودی پول به بودجه تهران در این فصل مدیون اخذ عوارض قطع درخت، استقراض بیشتر از بانک‌ها و همچنین عوارض تغییر کاربری برای اراضی ذخیره بوده است. این در حالی
بزرگان کشور ایران در همین سال های اخیر بر اهمیت فرهنگ و پرداختن به آن تاکید زیادی داشته اند. شاهنامه هم کتاب فرهنگی است. کتاب صلح و دوستی است. شاهنامه اثری جهانی است، به دلیل آنکه پیام های آن برای هر انسانی مفید و سودمند است. لذا می توان گفت که این کتاب متعلق به
داد و دادگری در منظر حکیم فردوسی بر گرفته از کلام امیرالمومنین(ولیکن احب الامور الیک اوسطها فی الحق و اعمها فی العدل» ( کاری که باید بیشتر دوست داشته باشی میانه روی در حق است و همگانی کردن آن در عدالت ) مدّ نظر داشته وسپس می فرماید: تویی آن که گیتی بجویی همی چنان
شاهنامه کتاب تاریخ ایران در دوران کهن و باستان است. تاریخ ایران کهن از استقرار ایرانی‌ها در ایران ویچ، یعنی از سال ۱۰۷۶۲ پیش از میلاد مسیح (۸۹۹۴ پیش از میلاد زرتتشت/ ۱۱۳۸۳ پیش از هجرت پیامبر از مکه به مدینه) تا پایان کار دین ـ دولت باورمند به آیین زرتتشت در خاور ایران در
از آنجا که تحقیقات و بررسی های ژرف روی شاهنامه در موسسه فرهنگی بزرگمهر حکیم نشان داده که شاهنامه روایت تاریخ تمدن ایران و بلکه تاریخ روند پیدایش تمدن بشری است، و در شاهنامه علوم مختلف و ارزشمند و گوناگونی وجود دارد، ضرورت توجه بیشتر به این کتاب مهم بیش از پیش آشکار است. لذا
