هر پگاه نو با یک نگاه نو اگر صد «سکّۀ زرّین» و هزار «سبیکۀ سیمین»را، با «شگون» به یک «میمون» ببخشید، او آرزو دارد همۀ این «توشۀ فوز» را به یک «خوشۀ موز» بفروشد.sdnugdv انسانی که «هنر را نمی‌شناسد» و از «هنرور می‌هراسد»، چه «رنجی جانکاه» و «شکنجی ناخودآگاه»، بر «دل هنرمند» و «فاضل ورجاوند»می‌رساند!