بارها در ادبیات مسوولان مختلف عالی‌رتبه دولتی در کابینه‌های مختلف در ۳۰سال اخیر دیده‌ایم که نرخ ارز بازاری را قبول ندارند و گاه به کانال‌های تلگرامی، گاه به دلالان، گاه به دشمنان بیگانه، گاه به جمشید بسم‌الله، گاه به گروه‌های فشار و گاه به هیجانات عمومی مردم نسبت داده می‌شود اما هیچ‌کدام از فرماندهان اقتصادی
تغییر روزهای تعطیل هفته، موجی از مخالفت به راه انداخت. پاستور پنجشنبه را انتخاب کرد؛ بهارستان موافقت کرد. مجادله چند ساله برای تعطیلات ویکند، به یک رویارویی دیگر با بخش خصوصی منجر شد. طرح افزایش تعطیلات آخر هفته از سال‌های گذشته در کشور مطرح بوده، اما در نهایت آذر ماه سال گذشته لایحه دولت سیزدهم
روز دوشنبه خبری مبنی بر نشست شورایعالی کار برای اعتراض به افزایش ۳۵ درصدی دستمزد کارگران از سوی دولت روی خروجی خبرگزاری‌ها قرار گرفت. اما در نهایت آن چیزی که به عنوان اخبار این نشست منتشر شد نشان می‌داد که عملا هیچ اتفاق خاصی جز امضای چند کارزار و اتفاق نظر نمایندگان کارگری برای اعتراض
بورس تهران را می‌توان بخت برگشته‌ترین بازار مالی در بین تمامی بازارها دانست. طی روزهای اخیر به واسطه تهدید و تنش‌های نظامی بازار سرمایه روند نزولی گرفتن و پس از حمله ایران به اسراییل شاهد خسارت سنگین در این بازار بودیم و این خسارت و سرخ‌پوشی همچنان در بازار ادامه دارد. حتی برای جبران وضعیت
با وجود تغییر دولت‌ها از سال ۱۳۹۷ و بر سر کار آمدن ۵ رئیس کل در بانک مرکزی که بی‌‌ثبات‌ترین دوره سیاستگذاری را در تاریخ ایران رقم زده است و خود نشانه‌ای از شدت شرایط اضطراری اقتصاد ایران است، رویکرد‌های ارزی در نهاد‌های سیاستگذاری و تصمیم‌گیری تغییر چندانی نداشته است. سیاست‌های ارزی بر اساس انگاره‌هایی
پاسخ احتمالی اسرائیل به حمله تنبیهی ۱۴آوریل ایران ابهامات زیادی را در رابطه با آینده تنش بین تهران و تل‌آویو ایجاد کرده است. نیویورک‌تایمز در مطلبی نوشت که واشنگتن به دنبال آن است تا اسرائیل را از پاسخی که منجر به جنگ گسترده شود، بازدارد. برخی مقامات اسرائیل می‌گویند چندین گزینه از دیپلماسی گرفته تا
