درس فینال جام جهانی فوتبال به جهان سیاست

،اینکه نبایدامید را از دست داد
اینکه باید خوشبین بود
اینکه نباید احساسات منفی را به احساسات ملی منتقل کرد درست،
اما انسان امید را زنده نگه میدارد تا به مفری برسد .
فرانسه در فینال جام جهانی اخیر تا دقیقه ۸۰ دوبر صفر
عقب بود اما همه عناصر امید و ساختارهای پیشرفت در جای خود بودند جوانی روحیه تیمی و همکاری تیمی و گذشته پر افتخار ….دست در دست هم دادند تا در ۱۰ دقیقه نتیجه بازی را به تساوی بکشانند مهم نیست که فرانسه ببازد یا قهرمان شود مهم این است که تا دقیقه های پایانی با داشتن عناصر مثبت و ….بازی باخته را به تساوی کشاند. توزیع عدالت در استفاده از بازیکنان جوان و گمنام انگیزه ها را چند برابر کرد.فرصت برای همه بودو….

در کشور ما عناصر امید یکی پس از دیگری یا سرنگون شد یا به شدت آسیب دید.
عدالت فرصت برای استفاده از ظرفیت های نسبی جامعه داده نشد.آنهایی که فرصت داشتند لیاقت نداشتند و آنها که لیاقت داشتند و شایسته بودندرا فرصت ندادند، اینگونه است که امید هم به مسلخ میرود .و ما ماندیم با تمدنی به بلندای تاریخ و کشور کوچکی بنام قطر که با ۵۰ سال تاریخ اینگونه در بیخ گوش ما خود را به تاق آسمان پیشرفت و شهرت میچسباند.

*نادر کریمی کنشکر سیاسی ،اقتصادی*