گفت: آیا مسئولان ما گوشت و میوه و سایر کالاها را نمی‌خرند و مصرف نمی‌کنند؟ گفتم: آنان نیز مثل سایر شهروندان ناگزیر غذا می‌خورند و زندگی می‌کنند! گفت: من فکر نمی‌کنم چنین باشد. گفتم: چرا چنین فکری می‌کنی؟ گفت: آنان اوّلاً اگر مثل ما زندگی می‌کردند،گرانی ترمُزبُریدۀ کالاهای مورد نیاز مردم را می‌فهمیدند و این
دکتر محمد رسولی ( شاهنامه شناس نواندیش و تاریخدان مشهور) در کتاب جدید و جالبی که نگارش نموده، چهارده هزار سال تاریخ ایران را بر اساس شاهنامه و دیگر متون معتبر کهن به نگارش در آورده است. این کتاب تاریخ کامل ایران از سپیده دم تاریخ ایران تا زمان حاضر است. کتاب تاریخ کامل ایران
در تابستان سال ۱۳۶۷پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ مجمع عمومی سازمان ملل و قبول آتش‌بس توسّط ایران ،بحث بازسازی کشور بشدّت بالا گرفته بود. در همان روزها نخستین همایش مدیران کلِّ آموزش و پرورش کشور پس از پایان جنگ در خانۀ معلّم خیابان کاشان در تهران تشکیل شد. وزیر وقت آموزش و پرورش آقای دکتر
“شاهنامه چیست؟” مهمترین موضوع که در شاهنامه شناسی باید به آن توجه داشت این است که شاهنامه چیست؟ یعنی شناخت و نگاه کلی به اینکه شاهنامه چیست کلید ورود به این دریای علم و دانش است. این پرسش ساده به نظر می رسد، اما خیلی مهم است. شاید ریشۀ اختلاف بین ما و همۀ کسانی
در «بزرگراه زندگی» با «نگاه ارزندگی»، نه «پیمودن راه ،راحت» است و «ستون جاه،وجاهت»؛ بنابراین هر «چالشی» ، «سگالشی»را باید، و هر «سایشی» را «آسایشی»! برای «زدودن هر گردی» و «نابودی هر نبردی»، باید «باره‌ای دید» و «چاره‌ای اندیشید»! هر «مرد» را باید از هر «درد»، «درمان» و از هر خطر «در امان» ساخت. شفیعی
واژۀهنر بیش از سیصد و پنجاه بار در شاهنامه به کار رفته است. این خود به تنهایی کفایت می کند که با اطمینان خاطر بگوییم “هنر” در شاهنامه وجود دارد. اما موضوع بیش از اینها و گسترده تر از این است. فردوسی بزرگ، در شاهنامه ی ارجمند، “هنر” را به اشکال گوناگون و متناسب با
