همانطور که قبلا توضیح دادم، به دلیل حضور اقوام مختلف در مالزی، جشنواره های متنوع مربوط به فرهنگ های مختلف ، در این کشور برگزار می شود و زمان سفر ما در ماه بهمن همزمان با برگزاری دو مناسبت مجزا برای هندوها و چینی ها بود. بعد از شرکت در مراسم عید هندوها، این بار
در روز سوم سفر، بعد از دیدن برج های معروف پتروناس و مناره کوالالامپور، با مترو عازم شهر پوتراجایا شدیم. این شهر جدید در کنار کوالالامپور به صورت کاملا مدرن و برای استقرار ساختمان های دولتی ساخته شده است. کشور مالزی در سال ۱۹۵۷ از استعمار بریتانیا خارج شد یعنی ده سال دیرتر از
یکی از اهداف سفر من به مالزی شرکت در جشن تایپوسام بود که سالی یک بار و طبق تقویم خاص قوم تامیل برگزار می شود. متاسفانه وقتی با یکی از راهنما های تور، درباره چند و چون این مراسم سوال کردم، هیچ اطلاعی نداشت و حتی در تمام سالهایی که در مالزی زندگی کرده بود،
در روز دوم سفر، گردش در شهر کوالالامپور را با بازدید از قسمت قدیمی شهر، شروع کردیم. موقع دیدن شهر باورکردنی نیست که محلی که در حال حاضر پایتخت و بزرگترین شهر مالزی در آن قرار دارد، در نیمه اول قرن نوزدهم ،فقط یک جنگل استوایی و خالی از سکنه در محل تلاقی دو رود
در اولین روز ورود به کوالالامپور، به دلیل خستگی ناشی از پرواز طولانی و اختلاف ساعت، فرصت خوبی برای گردش نبود ولی در یک برنامه فرهنگی و تفریحی شرکت کردیم و با غذا ها، لباس ، موسیقی و فرهنگ مردم مناطق مختلف مالزی آشنا شدیم و عکس و فیلم های فوق مربوط به همین برنامه
مالزی یک مقصد شناخته شده گردشگری به ویژه برای ایرانیان است که به خاطر آب و هوای استوایی و امکانات خوب تفریحی مشهور است. مالزی به وجود سواحل و جزایر استوایی، پارک آبی ، باغ پرندگان و بلندترین برج دو قلوی جهان و… معروف است ولی در کنار همه این موارد، به دلیل وجود تنوع
