«سکوت»دربرابر«طاغوت»! فرگرد۱۸۶۳
هر «خودکامه ای» با هر «کامه ای»، «ستم» را بر «عالَم و آدم» روامی دارد و هر که در هر «کاری» با او «همکاری» می کند و هر آن که از این «گزند»،«خرسند» می شود، و نیز آن که «طاغوت را می بیند»،ولی «سکوت را برمی گزیند»؛ همه در«سودای سرکش»اند و در «ژرفای آتش»! بیاییم