احسان دری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : سالهای زیادی است که واژه نخبه در ادبیات سیاسی و اجتماعی ما کاربرد پیدا کرده و معمولا بحث نخبگان و نخبگی بحث داغ و زنده ای است.در رسانه ها و جراید کشور هم موضوعی بوده که همواره به آن پرداخته شده است و از مهاجرت نخبگان(علمی،ورزشی،فرهنگی
اصلاح حدود حجاب در مورد روسری با مداقه در آیات قران مجید تقریبا در تمامی کشورها بویژه ملل مترقی و فرهمند ، اکثریت مردم هنگام حضور در جامعه، عرفی را بمنظور رعایت حال خانواده ها و مخصوصا کودکان ، متناسب با شرایط «زمان» رعایت مینمایند. خداوند در جامعه بدوی و بدون امنیت شبه جزیره عربستان
نمیدانم نتیجه جلسه دبیر شورای امنیت ملی با احزاب چه بوده است؟ از قرار، رسانه ها هم کنجکاو نتایج این نشست نبودند. یک اتفاق نظر ملی و یک هم نظری ناگفته به عنوان مطالبه ملی در پی حوادث تلخ کشور شکل گرفته است و آن توقع حکمرانی خوب است. اگرچه در کشور ما هم دانشکده
یکی از انواع انتخابات، پله بیسیت می باشد این مورد در شاهنامه دیده می شود. پله بیسیت همچنین راه و روشی جهت نشان دادن مشروعیت سیاسی یا کسب آن است. همه ی حکومت ها حتی حاکمین ستمگر تاریخ نیز به دنبال نشان دادن داشتن مشروعیت سیاسی بوده اند. چنانکه ضحاک وقتی احساس خطر از سوی
اعتراضات اخیر هشداری بود برای ما که جامعه دیگر بیشتر از این تاب بی‌عدالتی و دعواهای سیاسی و درون‌جناحی را ندارد. معیشت مردم و حقوق آنها ضایع شده است و به شرایط کنونی معترض هستند. در واقع این اعتراضات نشان داد که آنها خواستار اصلاحات ساختاری هستند. در این بین جامعه‌شناسان و نخبگان فکری و
به نام خدا خصوصی سازی چیست؟ خصوصی سازی عبارت است از فروش دارایی های دولت به بخش خصوصی که این کار اغلب از طریق انتقال مالکیت سهام شرکت های دولتی به اشخاص حقیقی و حقوقی خصوصی در بازار سهام صورت می پذیرد. خصوصی سازی خودش هدف نیست، بلکه وسیله ای برای اصلاح ساختاری اقتصاد و
