به گزارش اقتصاد دان،دکترسید محسن طباطبایی‌مزدآبادی با بیان اینکه دولت‌های محلی نزدیک‌ترین بخش بدنه حاکمیت به مردم هستند، بنابراین تأثیر عملکرد آنها بر زندگی شهروندان بسیار بالاست، اظهار کرد: شورای شهر و شهرداری ارکان اصلی مدیریت شهری هستند؛ شهرداری در رأس هرم اجرایی شهر است و شورا وظیفه هدایت صحیح امور شهر را به‌عهده دارد.
عضو شورای شهر تهران از واگذاری بی‌حساب‌وکتاب املاک و باغات توسط اعضای سابق شورای شهر تهران پرده‌برداری کرد و نسبت به واگذاری باغی به‌متراژ ۴هزار مترمربع به یکی از خانم‌های نماینده مجلس ششم انتقاد کرد. اقتصاددان: ناصر امانی امروز در جریان سیزدهمین جلسه شورای اسلامی شهر تهران طی تذکری اظهار کرد: اخیراً در روزنامه همشهری
صبح امروز نجفی عضو شورا و کمیسیون سلامت و محیط زیست شهر تهران از محله های ابوذر، هاشم آباد، کیانشهر، مینابی و رضویه بازدید کرد و با همراهی شهردار منطقه و برخی شورایاران به بررسی مسائل محله ها پرداخت. اقتصاددان: او ابتدا با حضور در مقبره الشهدای بوستان امید ضمن فاتحه بر قبور شهدای گمنام
به گزارش اقتصاد دان، بر اثر شیوع بیماری کرونا در دو سال اخیر، نرخ بیکاری در ایران و جهان افزایش بی سابقه‌ای داشته و همچنین درآمد خانوارها نیز کاهش یافته است؛ کرونا با تعطیل کردن بسیاری از خدمات شهری، و ایجاد اختلال در حمل و نقل درون و برون شهری، اقتصاد شهر را به شدت
۴ استان در نقطه ثبات ابتلا و بستری و ۵ استان همچنان در روند صعودی بیماری کرونا قرار دارند، البته شرایط در تمامی استان‌ها شکننده است و نگرانی از شروع موج ششم کرونا وجود دارد. به گزارش اقتصاددان به نقل از روزنامه همشهری، نیمه اول تیر امسال بود که با شیوع سویه دلتای ویروس کرونا،
دکتر احسان اله باقری: مولدسالاری در تولید و مردمی سازی یک میلیون مسکن سالانه
بدیهی است که بر اساس موازین پیشرفته علمی و اقتصادی، هر گونه سرمایه گذاری در بخش مسکن و سایر زمینه های عمرانی و غیر عمرانی، نیازمند توجیه اقتصادی و تأِیید ارزش سرمایه گذاری برای خلق سرمایه موثر بر تولید ناخالص داخلی است و بر این اساس نگاه به تولید مسکن نباید صرفاً بر مبنای تأمین نیازهای جوامع بشری و اسکان جمعیت باشد. سرمایه گذاری ساخت مراکز و محلات شهری با کیفیت و استاندارد، باید با افق تولید، اشتغال زائی و خلق واقعیت افزوده سرمایه گذار دولتی و سایر عوامل مرتبط با آن از جمله مالکان و بهره برداران باشد و درک درست از موضوعیت این سرمایه گذاری می تواند شهر را از یک اثر هنری ارزشمند برای اسکان مناسب، سرمایه گذاری و سوددهی که همواره دارائی و پشتوانه اموال مردم و پول ملی و بخشی از اقتصاد مولد کشور با ارتقاء تولید ناخالص داخلی منظور گردیده و نباید با ندانم کاری، تبدیل به یک فعالیت هزیبه ساز و سرمایه سوز شده و در اعتبارسنجی دچار تناوب و تغییر به زیان باشد. این نوع از سرمایه گذاری های متداول در کشور ما طی دهه های اخیر، معمولا حتی برای کاربرانی که با کمک های بلاعوض، رانت و زمین مجانی مشمول امتیازات و وام دار دولت بوده اند؛ فاقد واقعیت افزوده و سرمایه گذاری ارزشمند و آینده نگر بوده اند چرا که مشمول استهلاک سنگین و رشد قیمت نامتناسب و نامتوازن با املاک خصوصی و تورم جاری بوده اند.
