گزینش «دین» و «آیین»!فرگرد۱۹۳۰
هر «انوشۀ انسان» در هر «گوشۀ جهان»، که در هر «خانواده»،«زاده» می شود، ناگزیر «همرنگ آن زمان می بالد» و با «فرهنگ آن مکان می سگالد»، نه «دینش» را خود برمی گزیند و نه «آیینش» را. بنابراین هیچ «دَیّان» بدون ارزیابی همۀ «ادیان»، نمی تواند «دین خویش» را «برترین کیش» بنامد. پس هر گونه «تعصّب»
هر «انوشۀ انسان» در هر «گوشۀ جهان»،
که در هر «خانواده»،«زاده» می شود،
ناگزیر «همرنگ آن زمان می بالد» و با «فرهنگ آن مکان می سگالد»،
نه «دینش» را خود برمی گزیند و نه «آیینش» را.
بنابراین هیچ «دَیّان» بدون ارزیابی همۀ «ادیان»،
نمی تواند «دین خویش» را «برترین کیش» بنامد.
پس هر گونه «تعصّب» و «تصلُّب»ورزیدن،
دربارۀ هر «باور بکری» بدون «داور فکری»
نه تنها «خردگریز»،که «بخردستیز» است!
☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸
انوشه: بی مرگ، جاوید ،خوش و خرّم
سگالیدن: اندیشیدن،فکرکردن
دیّان: پاداش دهنده،حاکم،قاضی،به حساب رسنده
تصلُّب: سخت شدن،سفت شدن
بکر: دست نخورده،اول هر چیز
برچسب ها :انسان ، خرد، ، سیدعلیرضا شفیعی مطهر ، فرهنگ،
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰