هر پگاه نو با یک نگاه نو گاهی کسانی که به‌اندازۀ «فرسنگ‌ها راه» و «فرهنگ‌ها نگاه»، از من «دوراند»،ولی چون «فکوراند»، هم «گفتارم» را درک می‌کنند و هم «رفتارم» را! گر چه در شنیدنِ «بیانم در وهم‌اند»،ولی «زبانم را می‌فهمند»!! امّا چه بسا آنان‌که چون «سایۀ ایمن‌اند» و «همسایۀ من‌اند»، و در «کنارم نشسته» و

گفت: کشور ما با داشتن حدود یک درصد جمعیت جهان حدود ۹ درصد ذخایر و منابع طبیعی دنیا را دارد و با داشتن حدود یک چهارم منابع گاز دنیا یکی از پنج کشور ثروتمند دنیا محسوب می‌شود. گفتم: خدا را شکر که پروردگار این همه ما را مشمول نعمت‌های خود فرموده‌است. گفت: ولی ضعف مدیریت

«طاعت خدا» و «اطاعت هُدا»، به وسیلۀ «دانایی» و «توانایی» است. «نهال دانش» با «زلال خوانش» ، به «برگ و بار می‌نشیند» و «سایه‌سار می‌آفریند». بیاییم با «آفتاب بتابیم» و «کتاب را دریابیم»، تا بتوانیم چون «گنجینۀ مِهر اندیشه» بر «سینۀ سپهر همیشه» بدرخشیم و «ننگ شرارت شر» را از «فرهنگ بشارت بشر» بزداییم. ☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️

هر «انوشۀ انسان» در هر «گوشۀ جهان»، که در هر «خانواده»،«زاده» می شود، ناگزیر «همرنگ آن زمان می بالد» و با «فرهنگ آن مکان می سگالد»، نه «دینش» را خود برمی گزیند و نه «آیینش» را. بنابراین هیچ «دَیّان» بدون ارزیابی همۀ «ادیان»، نمی تواند «دین خویش» را «برترین کیش» بنامد. پس هر گونه «تعصّب»