پول شویی، ارزیابی یک تکلیف نظارتی

به گزارش اقتصاددان، عضو شورای سردبیری مهرداد حاجی زاده فلاح با درج  یادداشتی اختصاصی نوشت:

سازمان ها و گروه های جنایتکار برای تأمین مالی و تأمین مالی اقدامات غیرقانونی خود به مقدار زیادی پول نیاز دارند. پول فعالیت های آنها عمدتاً از فرآیند پول شویی به دست می آید. هدف اصلی این گروه ها این است که به نظر برسد پول از یک منبع پاک یا قانونی به دست می آید تا احتمال کمتری برای به خطر افتادن توسط مقامات دولتی داشته باشد. از آنجایی که فعالیت هایی که این مبالغ هنگفت را تأمین می کند، کاملاً غیرقانونی است، مانند قاچاق مواد مخدر، تأمین مالی تروریسم، فروش غیرقانونی اقلام، قاچاق و غیره، آنها با کمک برخی فرآیندها، با پنهان کردن منبع پول، اقدام به انجام این کار می کنند. به نظر می رسد از یک منبع مشروع برای جلب کمترین توجه سازمان های اطلاعاتی نشات می گیرد. فرآیند پنهان کردن پولی که از منابع نامشروع به دست می آید و به نظر می رسد که از یک منبع مشروع است، پول شویی نامیده می شود. میزان پولشویی در هیچ کشوری در آمارهای مالی و اقتصادی آن کشور وجود ندارد و همچنین بر رشد مالی آن کشور تأثیر می گذارد زیرا میزان پولشویی توسط مجرمان بسیار زیاد است. علاوه بر این، فعالیت‌هایی از این دست در دنیای زیرزمینی ادامه دارد. علیرغم تلاش‌های مقامات برای جلوگیری از آن، این نشان می‌دهد که این مشکل بزرگی بوده است که حتی در زمان کنونی نیز توسط بسیاری از کشورها کشف نشده و حل نشده باقی مانده است. در سال ۲۰۰۹، مطالعه ای توسط دفتر مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد (UNODC) برای تخمین میزان پولشویی در سطح جهان انجام شد. این مطالعه نشان داد که پول جمع آوری شده توسط فعالیت های مجرمانه در کل جهان حدود ۳٫۶٪ از تولید ناخالص داخلی کل جهان را تشکیل می دهد. درصد پول شویی در این مدت به حدود ۲٫۷، نزدیک به ۱٫۲ تریلیون دلار رسید. از آنجایی که این پول در زمان‌های مختلف شسته و پنهان شده است، نمی‌توان میزان دقیق آن را تخمین زد و به همین دلیل یک رقم تقریبی و احتمالی در این تحقیق ارائه شده است. مقدار پولی به این بزرگی حتی به اقتصاد چند کشور می رسد، که نشان دهنده مقیاس این فعالیت مجرمانه و چگونگی تبدیل آن به مشکل برای کشورها و شرکت های مشاوره مالی در مقیاس بزرگ است. اقتصاد جهان را تحت تأثیر قرار می دهد و با آن، فعالیت های مجرمانه و تروریسم بیشتری را تأمین مالی می کند و به آنها زمینه ایجاد فعالیت های غیرقانونی و غیرانسانی بیشتری می دهد.

فرآیند پولشویی شامل سه مرحله اصلی است: جایگذاری پول، لایه گذاری آن و در نهایت یکپارچه سازی پول در حال شستشو. برای مرحله اولیه یا جایگذاری، شوینده پول غیرقانونی را وارد سیستم مالی می کند یا به آن کمک می کند تا قانونی تلقی شود. این کار با تقسیم مقدار بیشتر پول به مبالغ کمتر و سپرده گذاری در بانک های مختلف انجام می شود. انجام این کار تضمین می کند که پول وارد سیستم مالی کشور شده است. برای مرحله بعدی، یعنی لایه گذاری ، مقدار از منبعی که از آن آمده است فاصله می گیرد. این کار با انتقال پول به حساب‌های بانکی در سراسر جهان یا با پنهان کردن آن از طریق سرمایه‌گذاری یا پرداخت برخی فعالیت‌ها انجام می‌شود که ممکن است به آنها کمک کند تا به نظر برسند که پول از یک منبع قانونی آمده است. در مرحله آخر، ادغام ،پول شویی، یا پول تأمین شده را در منابعی سرمایه گذاری می کند که برای مدت محدودی سرمایه گذاری می کنند یا اقلام لوکس و املاک و مستغلات می خرد. این به آنها اجازه می‌دهد تا در نهایت پول را به گونه‌ای که از منابع قانونی به دست آمده است نشان دهند. برخی از تکنیک‌های مدرن پولشویی که توسط فعالان استفاده می‌شود، بانکداری آنلاین است ، که در آن کلاهبرداران اغلب افراد بی‌گناه را فریب می‌دهند تا پول‌شویی را وارد حساب‌های بانکی خود کنند و سپس آنها را فریب می‌دهند تا رمز عبور خود را فاش کنند تا پول را پس بگیرند. این امر به دلیل فرآیندهای ناامن بانکداری آنلاین ممکن شده است. خدمات پرداخت آنلاین ناشناس خرید و استفاده از کارت‌های هدیه یا کوپن‌های هدیه پیش‌پرداختی است که می‌توان آن‌ها را از هر کجای دنیا خریداری و استفاده کرد، بدون اینکه هویت و مکان شخصی که آنها را بازخرید می‌کند فاش شود. پرکاربردترین و جدیدترین تکنیک مورد استفاده، خرید و فروش ارز دیجیتال است. فرآیند معامله با رمزارز برای هر کسی بدون نیاز به افشای هویت خود در دسترس است، که راه را برای پولشویی آسان‌تر کرده است . تغییر به تراکنش‌های آنلاین باعث شده است که پول شویی‌ها راحت‌تر پول‌ها را در سرتاسر جهان بدون خطر افشای هویتشان به گردش درآورند. عمل پولشویی را تشدید کرده است. جرایم سایبری نیز شاخه ای است که پس از روی آوردن جهان به بانکداری آنلاین پدید آمده است. فعالیت‌های مجرمانه افزایش یافته است زیرا اکنون تأمین مالی برای مجرمان سایبری که اغلب تروریست‌های سایبری نامیده می‌شوند، آسان‌تر شده است.

پولشویی نه تنها یک تهدید بزرگ برای اقتصاد جهانی است، بلکه به سیستم حمایتی برای فعالیت های جنایتکارانه و تروریستی تبدیل شده است. وجود مقررات محکم و ملموسی که بتواند از پولشویی روان جلوگیری کند، اهمیت پیدا کرده است. انگیزه اصلی این گروه های تبهکار از پولشویی، کسب سودهای کلان برای گذراندن اوقات فراغت خود است، بنابراین اگر با فرآیندهایی، جلوی پولشویی گرفته شود، گروه های جنایتکار خود به خود متلاشی می شوند. یک سازمان ویژه برای مبارزه با مشکل پولشویی تشکیل شد. وظیفه اصلی گروه ویژه اقدام مالی (FATF) شروع و پیشنهاد مقررات و قوانینی است که شرکت های مالی می توانند برای کاهش احتمال پولشویی از آنها پیروی کنند. از زمان تشکیل، این سازمان یک سازمان جهانی مبارزه با پولشویی (AML) بوده است که کارهای بی عیب و نقصی را علیه پولشویی انجام داده است. این مقررات به این دلیل تنظیم شده است که در نظر داشته باشیم که وجوه دریافتی توسط سازمان ها و گروه های تروریستی باید به حداقل برسد تا احتمال پولشویی کاهش یابد. مبارزه با پولشویی (AML)به مجموعه وسیعی از قوانین و مقررات برای جلوگیری از پولشویی اشاره دارد. این مجموعه قوانین و قوانین بسیار مهم است زیرا مستقیماً به موضوع پولشویی می پردازد (ولکس، ۲۰۱۹). مبارزه با پولشویی مستقیماً به معنای مبارزه با فعالیت های مجرمانه و تروریستی است. بنابراین نقش این مجموعه مقررات بسیار مهم می شود. کارکرد اصلی AML آشکارسازی و افشای سود مجرمان پس از ارتکاب جرم است. به این ترتیب، مخفی کردن پول و لایه لایه کردن آن با مشروعیت بخشیدن به آن غیرممکن می شود. FATF یک سازمان مستقل است که عمدتاً بر ارائه پیشنهادها و توصیه‌ها به دولت‌ها و بانک‌های جهانی برای به حداقل رساندن فرآیند پولشویی تمرکز دارد. چهل توصیه اول ارائه شده توسط گروه ویژه برای کشورها در کاهش آن تا حدی بسیار مفید بود. به طور کلی گروه ضربت از تئوری برخورد با فرآیند پولشویی از طریق ارتقای امنیت سیستم و صیانت از آن استفاده کرد. به عنوان مثال توصیه شده است قبل از ایجاد حساب برای تراکنش ها و سیستم های بانکی آنلاین یا به طور کلی بانکداری، مشتریان را به درستی شناسایی کنید. علاوه بر آن، برای مشکل کلاهبرداران در انتقال آنلاین پول از طریق حساب‌های مختلف بانکی با فریب افراد، به تمامی درگاه‌های بانکی توصیه شده است که قبل از انجام موفقیت‌آمیز مبالغ هنگفت، هویت حساب بانکی گیرنده و فرستنده را تایید کنند. برای جلوگیری از جرم کلاهبرداری، سرقت پول از حساب های بانکی افراد با نشان دادن سود کارت هدیه، بانک ها و موسسات مالی اقدام به رعایت تدابیر شدید امنیتی قبل از تایید هر نوع خرید یا تراکنش از طرف صاحب حساب کرده اند. روش های گذرواژه های یکبار مصرف و CVV و تراکنش در صورتی که صاحب حساب آن را تایید نکند، بلافاصله شکست می خورد. روش‌های جدید بررسی مضاعف هر معامله، خرید یا سرمایه‌گذاری مشکوک به عنوان مقرراتی برای به حداقل رساندن احتمال ادغام پول در سیستم مالی توسط شویی‌ها معرفی شده است. به کشورهای سراسر جهان توصیه شده است که قوانینی را در سیستم قضایی خود وارد کنند تا امکان پولشویی و مجازات های سخت علیه افرادی که در این سیستم گرفتار شده اند را نفی کنند. برخی از کشورها اصلاحاتی در قوانین قبلی انجام داده اند که برای جلوگیری از استفاده از فناوری های جدید توسط پولشویی ها برای پولشویی تنظیم شده است. آنها به ویژه بر توسعه سازمان ها و سیستم های مالی خاصی در داخل کشور تمرکز کرده اند که صرفاً در راستای حفظ قوانین و نظم پولشویی کار می کنند. توصیه اصلی FATF این بود که اعلام کند پولشویی رسما جرم است و باید قوانین خاصی برای مجازات افرادی که به آن متخلف هستند وضع شود. این کار در سال ۱۹۸۹ انجام شد و پس از آن موارد بسیاری از پولشویی های کلان منتشر شد.

روش اولیه معرفی شده توسط این مجموعه مقررات، بررسی دقیق مشتری یا شناسایی مشتری قبل از ثبت نام با بررسی صحیح اسناد و منابع معتبر بود. همچنین سوابق هر مشتری باید حفظ شود تا در صورت بروز مشکل در آینده بررسی شود. این مجموعه مقررات از آنجایی مؤثر بوده است که به مؤسسات و بانک‌ها اجازه می‌دهد بررسی‌های پیشینه مشتریان را انجام دهند و ماهیت واقعی آنها را شناسایی کنند. اگر یافته های مشکوکی وجود داشته باشد، ممکن است مقصر هر چند وقت یکبار مورد بررسی قرار گیرد و احتمال پولشویی در آینده توسط آن شخص کاهش یابد.

در عین حال، ابتکار KYC که توسط کشورهای سراسر جهان اتخاذ شد گام بزرگی در جهت مبارزه با پولشویی بوده است.«مشتری خود را بشناسید» (KYC) ابتکاری است که توسط مؤسسات و بانک ها برای محافظت از آنها در برابر جرائمی مانند پولشویی، تأمین مالی تروریسم و ​​کلاهبرداری اتخاذ شده است. روش درگیر در انجام KYC ارزیابی هویت مشتری از طریق فرآیندهای قانونی است. این همچنین به آن‌ها اجازه می‌دهد تا فعالیت‌ها یا کسب‌وکاری را که مشتری در آن دخیل است، درک کنند تا مطمئن شوند که پول از یک منبع قانونی خاص می‌آید.فرآیندهای مربوط به AML باعث شده است که KYC بر روی تمرکز قرار گیرد و استفاده مؤثر از این روش توسط مؤسسات ایمنی را تضمین می کند.

ع