دچار خودسانسوری نشویم به قلم عارف ارازپور

اقتصاددان :    از قدیم گفته اند سالی که نکوست از بهارش پیداست. احساس میکنم امسال سال بسیار خوبی برای ترکمن صحرا خواهد بود.
پس از تلخکامی باخت شهرداری گنبد به نیکان مشهد در لیگ برتر والیبال و سقوط به دسته یک انتظار اتفاقی مبارک و نو را در سال جدید نداشتیم اما دو رویداد به ظاهر کوچک و کم اهمیت در اولین ماه سال ما را غافلگیر کرد‌.
نخست نشست شورای اسلامی شهر گنبد در اولین روز اداری با موضوع وضعیت والیبال و از آن مهم تر نشست تعدادی از ترکمن های موفق مقیم تهران با موضوع کارافرینی برای ترکمن صحرا گویا قرار است این نشست ها به صورت هفتگی در قالب هم اندیشی استمرار داشته باشد‌.
هدف این مجمع بررسی راهکارهای عملیاتی و اجرایی در جهت گسترش کارآفرینی و توسعه سرمایه های اجتماعی در ترکمن صحرا عنوان شد. حاضرین در جلسه هر کدام با خلوص نیت در خصوص تقویت کسب و کار اجتماعی ایده و نظرات خود را عنوان نمودند.
بدلیل اینکه مجال گفتگو و تبادل افکار برای همه فراهم باشد تصمیم گرفته شده است هر هفته از یک گروه مختلف دعوت بعمل اید‌، به نظرم تصمیم پسندیده و درستی است چرا که در اکثر جلسات ماضی با سخنرانی چند نفر، بدون مشارکت فکری همه و بدون خروجی مطلوب همراه بود.
واقعیت آنکه اینگونه گردهمایی ها را میان اقوام مختلف کشور عزیزمان بارها و بارها شاهد بودم و همواره از جای خالی آن بین قوم نجیب و سخت کوش ترکمن رنج می‌بردم. البته در طول سال و در سالیان گذشته به همت بزرگواران زیادی برنامه های مناسبتی زیادی با شکوه تمام در بین ترکمن های مقیم تهران برگزار می‌شد و خواهد شد. اما آنچه این محفل صمیمی و دوستانه را با برنامه های دیگر متمایز می‌کند موضوع و کاربردی بودن آن است
اینکه قرار است برنامه های راهبردی ناظر بر حل مسائل واقعی ترکمن صحرا از آن استخراج و به بهره برداری برسد
اینکه قرار است افراد و تشکل های موفق ترکمن با یک نیت عام‌المنفعه ودر جهت تولید و اشتغال فعالیت خود را در ترکمنصحرا ایجاد و یا گسترش دهند‌
اینکه قرار است افراد با هم یاری به توانمندسازی بپردازند
اینکه قرار است جزیره ها را بهم پیوند دهند
اندکی به خودم بالیدم و احساس غرور کردم
اعتماد بنفسم صد چندان شد
اندکی در ذهنم به رویا فرو رفتم و تاریخ طلایی ترکمن برایم تداعی شد
امید دارم که این راه نوید بخش روزهای روشن است، این رویکرد آینده ساز است.
توصیف خودم این است که این نشست‌ها به مانند کارخانه تولید اندیشه است
کارخانه نو آفرینی
امروز در خیابان با یک جوان ترکمن که در اسنپ کار می کند اندکی هم کلام شدم راستش کلی گلایه داشت خصوصا از پولداران و بزرگان ترکمن، از اینکه به فکر اشتغال جوانان در منطقه نیستند. از مصائب دوری از خانواده و سرزمین مادری، از سرخوردگی و شکستن غرور در قربت، گلایه های مشترک جوانان ترکمن که تقریبا به شنیدن آن عادت داریم و هربار به علامت تاسف و هم دردی سری تکان می‌دهیم.
ولی اینبار ناخودآگاه یاد جلسه دیشب افتادم با حوصله سیر تا پیاز آنرا شرح دادم
بی هیچ حرفی به من زل زد
ناباورانه پرسید خودت در جلسه بودی
وقتی تایید کرد برق امید را میشد با وضوح تمام در چشمانش مشاهده کرد.
با اعتماد بنفس خاصی گفت دمت گرم داداش
بگو دم همتون گرم
روی ما هم حساب کنید‌‌.
با جان و دل پایه یم، درسته کارگریم ولی ما هم کلی کارایی داریم کلی هنر داریم و کلی حرف، هر چه اصرار کردم کرایه‌ اش را نگرفت، می گفت من هدیه ام را گرفتم، آن جوان رفت و من ساعت هاست که به فکر فرو رفته ام، چقدر مردم فهیم، قدرشناس و کم توقعی داریم، چقدر جلسه دیشب مفید و اثربخش بود،چقدر حال ما را خوب کرد و این حس خوب مثل یک گلوله برف رفته رفته در جامعه بزرگ و بزرگتر می‌شود
مطلب آخر در مورد جلسه شب گذشته را تردید داشتم که بنویسم یا ننویسم، بارها با خودم کلنجار رفتم، آخر ممکن است در فضای انتخاباتی موجود تعبیر دیگری بشود، آخر به این نتیجه رسیدیم بذر آگاهی را باید کاشت.
حرف حق را باید گفت، همینکه ما را به جبر سانسور می‌کنند کفایت می‌کند خودمان که نباید خودمان را سانسور کنیم، من امسال در انتخابات شرکت نکردم، طرفدار هیچ گروه،جریان و فرد خاصی هم نبودم، باید اعتراف کنم که با دیدن یکی از کاندیداهای حوزه انتخابیه گنبد در آن جلسه ناراضی بودم و با اعتراضی پنهان در جلسه نشستم. چون گمان کردم جلسه انتخاباتی ست و ای کاش که نمی آمدم، اما به مرور متوجه شدم این پیش داوری من اشتباه بوده است، اقای اق ارکاکلی نیز مثل بقیه بنا به علاقه و دغدغه خود در جلسه حاضر شده بود و او هم مثل سایرین از دغدغه های خود صحبت کرد، اولین بار بود که او را می‌دیدم.

اینقدر حرف های مربوط و نامربوط در موردش شنیده بودم که بی شک قبل ازاین اتفاق اگر در خیابان اورا می‌دیدم سعی می‌کردم راهم را کج کنم، اما با هر کلمه از سخنانش بیشتر از خودم شرمسار میشدم
چرا اینقدر زود ،ناعادلانه، بی مبنا و بی‌رحمانه پیش داوری کرده بودم. این استعداد نو سیاسی چقدر تازه،روشن،عمیق و بی آلایش حرف می‌زند. انگار که سال‌ها در مکتب های مختلف سیاسی و پیش بزرگ مردان سیاست آموزش دیده باشد.
یکی از دلایل بی انگیزه گی خودم برای عدم تمایل به فعالیت‌های انتخاباتی این بود که ایده آل خود را در میان کاندیداها نمی یافتم، حالا هم نمیگم این مهندس جوان ایده آل من است اما تنها کسی بود که پس از سالها من را غافلگیر کرد، شک نکنید اگر اتفاق خاصی نیفتد از او در آینده بسیار خواهیم شنید، اگر با اقبال عمومی مواجه شود شک نکنید نمیگم بهترین نماینده استان گلستان، یکی از چند نماینده مطرح و تأثیر گذار مجلس در سطح ملی خواهد شد.
این را نگفتم که به او رای بدهید اتفاقا ارادت خاصی هم به آقای طیار دارم. حرف من این است همه را فرزندان خود بدانیم. همه را بشنویم به همه فرصت دیده شدن بدهیم، برای همه احترام بگذاریم، متاسفانه از نظر چهره های سیاسی به شدت فقیر هستیم، قدر پدیده های سیاسی را بدانیم.
همه صدا ها را بشنویم و بزرگی را تمرین کنیم.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع