دم خروس را قبول کنیم یا قسم حضرت عباس را

اقتصاددان : اتاق بازرگانی تبریز و ایران تصریح کند، بلاخره نقدینگی در این کشور زیاد است یا کم؟
اتاق‌ها، در حالی در تبیین تورم، جذبه تقاضا و نقدینگی را مقصر جلوه می‌دهند، که الان از نبود نقدینگی گله‌مند هستند!
اگر نقدینگی بنگاه‌های مولد کم است، (و صد البته عامه مردم هم نقدینگی ندارند) لذا باید اتاق‌های بازرگانی بپذیرند که نقدینگی اقتصاد ایران، در دست عامه مردم و تولیدکنندگان مولد نیست بلکه سهم عمده‌ای از آن (حدود ۹۰ درصد) در دست دلالان و رانتی‌ها و ربوی‌ها است.
اگر چنین شد، آن موقع باید اتاق‌ها بپذیرند که تبیین و استدلال‌های قبلی‌شان در مورد ریشه‌یابی تورم خطا بوده و تورم اساساً خود ریشه در سیاست‌های تورم‌زایی دارد که طیف غیرمولد و رانتی اتاق‌ها به این سیاست‌ها دامن زده‌اند و در ریشه‌یابی تورم آدرس‌های غلط داده‌اند.
به‌عبارتی، می‌توان اذعان داشت که تولیدکنندگان مولد در دام مجموعه رانتی و خام‌فروش و دلال اتاق‌های بازرگانی گرفتار آمده‌اند.
خلاصه این‌که تورم ریشه در جذبه تقاضا ندارد. بلکه ریشه در دلالی و سوداگری و رانت و ربا دارد. مهندسی افکار نکنیم و آدرس‌های غلط ندهیم.

یاور احمدپور ترکمانی

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع