آقای استاندار سکوت چرا؟!

بهمن فرخ پیام

بنده بعنوان یکی از سهامداران عمده کارخانه شدیدا اصرار به ادامه فعالیت و تولید؛ و عده ای اصرار به فروش اراضی این کارخانه داشته اند، این مسئله موجب شد که در بهت و ناباوری کارخانه عظیم لوله سازی خوزستان ظرف چند هفته برچیده و حتی ستون های آهنی آن توسط دستگاه برش به قطعات کوچکتر مبدل و به بیرون منتقل شود.

زمانی که کارخانه ای در شهر یا استانی افتتاح و آغاز به فعالیت تولیدی می نماید نوای خوش اشتغال جوانان و شکوفایی اقتصاد منطقه به گوش می رسد و در مقابل برچیده شدن یک کارخانه بجز بانگ ناامیدی و بیکاری و گرفتاری جوانان و نیروی کار منطقه، صدایی نخواهد رسید.

با اینکه چند روزی است اخبار قطعه قطعه شدن و تخریب تاسیسات کارخانه لوله سازی خوزستان و فروش آن به عنوان آهن قراضه توسط برخی از رسانه های خوزستان از زبان آقای اینجانب منتشر شده، اما همچنان با بی تفاوتی و سکوت مسئولان استان و مدیران سازمان صنعت معدن و تجارت خوزستان مواجه ایم.

صنعتی که روزگاری به عنوان مهمترین کارخانه فولاد، پشتیبان جنگ تحمیلی و نگین صنعت فولاد کشور شناخته می شد، اکنون خبر ناگوار نابودی اش دهان به دهان می چرخد، اما مسئولین ذیربط با کمترین واکنشی نسبت به آن، چنان وانمود می کنند که از موضوع بی خبرند و با بی رغبتی از کنار ماجرا می گذرند.

این سکوت محض و بی تفاوتی شبه ناک نیست؟مگر می شود کارخانه ای با این عظمت و اهمیت، بدون هماهنگی بخش های مختلف قطعه قطعه و برچیده شده باشد؟

آیا عجیب نیست در حالی که برای افتتاح صنایع بسیار کم اهمیت و کوچکتر از این کارخانه، وزرا و حتا روسای جمهور شخصا حضور پیدا می کنند، اما برای برچیده شدن کارخانه ای با نیم قرن فعالیت و ۲۰۰۰ نفر فرصت مستقیم شغلی، صدای کسی در نیاید و در بی تفاوتی محض اتفاق بیافتد؟

بی شک از سکوت مبهم مسئولان بازخورد خوبی گرفته نخواهد شد و چنانچه این سکوت سئوال برانگیز بیش از این ادامه پیدا کند، مسئولیت نابودی کارخانه به عهده چه کسی خواهد بود؟و چه کسانی جوابگوی نابودی اموال کارخانه و اتفاقات عجیب و غریب دیگر در این کارخانه می باشند؟

ذی نفعان این فاجعه در استان چه کسانی هستند؟و استاندار محترم چرا سکوت!؟

پی نوشت:مسئولیت این یادداشت برعهده نویسنده آن، جناب آقای بهمن فرخ پیام می باشد.