هر پگاه نو با نگاه نو هیچ‌گاه«مجازات به بیداری»» و «مکافات به هشیاری»نمی‌انجامد، بل‌که«دامی از اعدام» است و «انتقامی از سوی خون‌آشام». هیچ گاه «خون و خشونت»پیام آور «مِهر و معونت»نیست. «روند تنبیه» و «فرایند تنزیه»، باید به «شکوفۀ شگون»بینجامد،نه «کوفۀ آتشگون»! «انتقام بر کینه»می افزاید و «احترام بر سکینه». ☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸 تنبیه: بیدارکردن،آگاه کردن تنزیه:

#طنزسیاهنمایی.۶۷۸ گفت: شورای‌عالی انقلاب فرهنگی،«شب یلدا» را «روز ترویج فرهنگ مهمانی و پیوند با خویشان» نامیده‌است. گفتم: عنوان زیبا و شایسته‌ای است. گفت: ظاهراً تو هم یک تخته‌ات کم است! یلدا،نام یک «شب» است،«شب یلدا» نه روز!که آن را «روز ترویج…..» بنامیم! گفتم: چطور هیچ کدام از اعضای شورای‌عالی متوجّه این اشتباه نشده‌اند؟! گفت: مگر

هر پگاه نو با یک نگاه نو زندگی،«سازی زیبا» و «رازی فریبا»است. هنر ما «نواختن ساز» و «شناختن راز»است. «راز ،زبان حال طبیعت» است و «ساز،بیان قال طینت». باید ساز را با «آهنگ طینت» و «هماهنگ با طبیعت» چنان «زیبا بسازیم» و «فریبا بنوازیم»، که در «روزگاران بپاید» و «ماندگاران را بشاید». چه زیباست «ساز

#طنزسیاهنمایی ۶۷۷ گفت: در وجود بسیاری از ما خوی دیکتاتوری بالقوّه وجود دارد.هرگاه زمینۀ بروز بیابد، چها که نمی‌کند! گفتم:با چه تجربه‌ای چنین محکم اظهارنظر می‌کنی؟ گفت:روزی به اتّفاق یکی از دوستان رفته‌بودیم مغازه آش‌فروشی معروف نزدیک میدان انقلاب تهران تا برای خانه قدری آش بخرم. مغازه خیلی شلوغ بود و مشتری‌ها صف کشیده‌بودند. من

هر پگاه نو با نگاه نو آن چه «انسان» را از «حیوان» و «جان» را از «جهان» متمایز می‌کند، نه «داشتن عقل» و «پنداشتن نقل» است، بلکه «افادۀ بهینه» و «استفادۀ بیشینه» از عقل است. آنان که «خرسندی خرد را نمی‌خرند» ، هرگز به «نیوندی بخرد را نمی‌رسند». اینان کسانی‌اند که در «خزه‌ها می‌خزند» و

#طنزسیاهنمایی. ۶۷۶ گفت: ۴۶ نفر از نمایندگان فعلی مجلس از ردِّصلاحیت خود خبر داده‌اند. گفتم: علّت ردِّ صلاحیّت آنان را نپرسیدی؟ گفت: هیچ کس جز من آن را نمی‌داند! گفتم: به چه علّتی آنان را ردّ صلاحیت کرده‌اند؟ گفت: محرمانه است! سرت را بیاور جلو تا درِ گوش تو بگویم . گفتم: خب،حالا بگو! آهسته