هر پگاه نو با یک نگاه نو من واپسینْ «گامِ برگ» را به «هنگامِ مرگ» دیدم. باد او را از درختی «کَند» و به جویی «اَفکَند». برگ ،«آماده» و «بی اراده»، «سرشتِ ریش‌ْریش» و «سرنوشتِ خویش» را به «جریانِ آب» و «هیجانِ خیزاب» سپرد. آب او را به هر «سویی می‌بُرد» و به هر «کویی

#طنزسیاهنمایی. ۶۷۰ گفت:شهرداری تهران با هوش و درایت مدیران دلسوز و متخصّص و کاردان خود منبع درآمد بزرگی یافته‌اند که می‌توانند سال‌ها امور شهر تهران را به بهترین شیوه اداره کنند. گفتم:خوش‌خبر باشی! خوشحالم کردی! آفرین بر این شهردار بادرایت و مدیران با کیاست شهرداری! حالا بگو آن منبع لایزال مالی شهرداری چیست؟ گفت: قطع

هر پگاه نو با یک نگاه نو گاهی یک«گزارش دروغ» به مانند «فروزش فروغ»، چنان بر «دل می‌نشیند» و در آنجا «منزل می‌گزیند»، که «خرد را خراب» و «بخرد را به خواب» فرومی‌برد! «نمای گوش» بدون «راهنمای هوش» ، و «باور بخرد» بدون «یاور خرد»، همۀ «دیده‌ها» و «شنیده‌ها» را «راست می‌انگارد» و «بی کم

#طنزسیاهنمایی. ۶۶۹ گفت: تو هنوز دیده‌ای کالایی در سال ۱۴۰۱ ارزان تر از سال ۱۳۹۵ باشد؟ گفتم:خیر! چنین چیزی امکان ندارد! گفت: پس بدان! موج ارزانی در راه است! من فاکتوری در خانه پیداکردم که قیمت یک شانه تخم مرغ را ۳۹۰۰ تومان زده بود. امروز به مغازۀ مرغ و تخم‌مرغ رفتم و پرسیدم تخم‌مرغ

هر پگاه نو با یک نگاه نو میان «آرزوی ما» و «ترازوی خدا»، یک «عماد» به نام «اعتماد» وجود دارد. اگر می‌خواهیم از «صدف برهیم» و به «هدف برسیم»، باید با همۀ «اعتقاد» بر او «اعتماد» کنیم. بنا به «غریزۀ ذاتی» و «انگیزۀ حیاتی»، هر «نونهال خُرد» با همۀ«آمال تُرد»، به وعدۀ بعدیِ «نان»،«اطمینان» دارد

#طنزسیاهنمایی. ۶۶۸ گفت: از این پس هرگاه قرار شد بر اثر حادثه‌ای زخمی و مجروح شوی و آسیبی ببینی،یادت باشد قبلاً باید پزشک معالج خودت را خبر کنی که شاهد حادثه باشد!! گفتم: مگر حادثه قبلاً خبر می‌کند،که من پزشک را قبل از حادثه خبر کنم؟ چرا حرف غیرمنطقی می‌گویی؟ گفت: این نظر من که