شناخت اقشار گوناگون اجتماعی ای مالک بدان! مردم از گروههای گوناگونی هستند که اصلاح هر یک جز با دیگری امکان ندارد، و هیچ یک از گروهها از گروه دیگر بی‌نیاز نیست؛ از آن قشرها، لشگریان خدا، و نویسندگان عمومی و خصوصی، قضات دادگستر، کارگزاران عدل و نظم اجتماعی، جزیه‌دهندگان، پرداخت‌کنندگان مالیات، تجّار و بازرگانان، صاحبان
در تاریخ اسلام می‌خوانیم که امام علی (ع) با و جود آن که از طرف خداوند به امامت رسیده‌بودند ، ولی به دلیل این که بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص) مردم با او به عنوان «خلیفه » بیعت نکرده بودند، بیست و پنج سال خار در چشم و استخوان در گلو ، سکوت کرد و
گفت : چرا حاکمانی چون مبارک با این که می دانستند مردم مصر آنان را نمی خواهند، قدرت را رها نمی کردند؟ آیا ذلّتی بیش از این می خواستند که بچّه ها تندیس پارچه ای آنان را به دار می کشیدند؟ گفتم : تو کدام دیکتاتور خودکامه را می شناسی که با میل خود و
بسمه تعالی بخشی از نامه ۵۳ امیرالمومنین علی(ع) در نهج البلاغه به مالک اشتر: “وقتی مردم برای اعتراض و گرفتن حق خودشان به سوی تو آمدند، نظامیان را مرخص کن تا مبادا مردم با دیدن آن ها بترسند و به لکنت زبان بیفتند، من بارها از پیامبر شنیدم که جامعه مقدس و پاک نخواهد شد،
او فقط فاتح خیبر نبود. مهم ترین فتح او باز کردن چشمان ما به الگوی جدیدی از حکمرانی است که بر مدار انعطاف، مداراجویی، عقلانیت ورزی، آزادمنشی و مشارکت جویی است. اقتصاددان: مجتبی لشکربلوکی در یادداشتی نوشت: علی نام شخصیتی است که بعد از پیامبر، مشهورترین جهان اسلام است. اما بخش مهمی از تاریخ وی
امام علی علیه السلام به حاکمان دستور میدهند که مسئولان را از بین انسانهای مشهور به نیکوکاری و شجاع انتخاب نمایید و از همنشینی و مشورت با انسانهای چاپلوس و بیمقداری که برای گرفتن پست به شما نزدیک میشوند پرهیز کنید. انسانهای خوشبخت مانند هواپیما میمانند که خودشان قدرت پرواز دارند و دیگران را نیز
