تاریخ انتشار : یکشنبه 10 اردیبهشت 1402 - 8:04
کد خبر : 124210

کار، انضباط و بهره‌وری/فرگرد نخست

کار، انضباط و بهره‌وری/فرگرد نخست

فردا یازدهم اردیبهشت برابر با اول ماه می میلادی و روز جهانی کارگر است . ضمن عرض تبریک به همۀ کارگران زحمتکش ایران زمین ، بدین مناسبت مقاله‌ای در سه فرگرد به محضر همه کارگران فرهنگ‌اندیش و روشنگران سبزکیش تقدیم می‌دارم. ☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸 رسول خدا(ص): مَلْعُونٌ مَنْ اَلْقی کَلَّهُ عَلَی النّاس راز پیروزی و رمز بهروزی

فردا یازدهم اردیبهشت برابر با اول ماه می میلادی و روز جهانی کارگر است .

ضمن عرض تبریک به همۀ کارگران زحمتکش ایران زمین ، بدین مناسبت مقاله‌ای

در سه فرگرد به محضر همه کارگران فرهنگ‌اندیش و روشنگران سبزکیش تقدیم می‌دارم.

☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸

رسول خدا(ص): مَلْعُونٌ مَنْ اَلْقی کَلَّهُ عَلَی النّاس

راز پیروزی و رمز بهروزی هر جامعه در نشاط اجماع است، و انضباط اجتماع.

آراستگی کارها به پیوستگی پیکارهاست، و همبستگی همکارها.

از کوچک ترین ذره موجود- اتم و سلّول- تا عظیم ترین کهکشان وجود، از کرات کبیر تا

سلول های صغیر، همه گرد می گردند، و راه خود در می نوردند.

همه جا یک نظم حاکم است، و ناشی از اراده یک ناظم است.

در اتم الکترون به دور هسته، در منظومه شمسی قمر به دور زمین، زمین با دیگر سیّارات

به دور خورشید می گردند، و خورشید با همه خانوادۀ سیّارگانش همه وهمه به فرمان

دادار و امر پروردگار با یک نظم طواف می کنند، و در یک نظام مصاف می دهند.

انضباط: شیرازۀ کتاب آفرینش است، و مایۀ استواری بنیان بینش.

انضباط، بساط هستی را نظام می‌بخشد، و نشاط و سرمستی را قوام.

انضباط، رشتۀ مروارید است، و سرشته از بیم و امید؛

شب‌زدگان را پگاه می بخشد و نابینایان را نگاه.

انضباط، دستۀ مفاتیح است، و رشتۀ تسبیح.

گسستگی‌ها را پیوستگی می‌بخشد، و وابستگان را وارستگی.

از رویش گلبرگ تا ریزش تگرگ، از سرخی شفق تا سپیدی فلق،

از ترنّم زلال چشمۀ مُل تا تبسّم پر ناز و کرشمۀ گل،

از شکفتن گل آفتاب تا خفتن او در دل دریای آب،

از نگاه تابناک ستارگان تا پگاه پاک شب زنده‌داران، از فروغ چراغ ژاله تا داغ دل لاله،

از صمیمیّت سیّال باران تا گلرقص زلال آبشاران،

از سخاوت سرخ خورشید تا طراوت سبز جوانه امید،

از گریه ابر گهربار تا خندۀ سبز سبزه زار

همه و همه از حاکمیّت نظم است و حکمت انضباط.

چه سُکرآور است عطر یاس‌ها و یاسمن‌ها!

چه روحبخش است رایحۀ گل‌های محمدی و غنچه‌های داودی!

چه زیباست لبخند سوسن‌ها و نسترن‌ها،

و چه فریباست چشمک میخک‌ها و پیچک‌ها!

چه دل‌انگیز است بوی شب‌بوها و نگاه نرگس‌ها!

چه آتشین است رخسار گلنارها و شقایق‌ها!

چه حیات‌بخش است چراغ لاله‌ها و فروغ ژاله‌ها!

چه دلفریب است خوشه‌های یاقوت تابناک، آویخته از شاخساران تاک!

چه شادی‌آفرین است بازی دل‌انگیز باد با برگ‌های بید!

چه لذّت‌بخش است طعم ترش و شیرین میوه‌های رنگارنگ با رنگ‌های قشنگ!

چه شفابخش است نوشیدن نوش طلایی‌رنگ و پوشیدن حریر گلبرگ!

چه …و چه و …

همه این زیبایی‌ها و فریبایی‌ها، همه این گیاهان و ریاحین، و گل های عطر آگین

و میوه های ترش و شیرین همه از خاک می‌رویند، و راه افلاک می‌پویند.

این رشد و رویش در پرتو کار و کوشش کارگر است،

و این حیات و حرکت از برکت تلاش برزگر.

قصّه نگار آفرینش جان و پروردگار پیدایش جهان، چون سرنوشت بشر را رقم زد،

شهد شیرین نعمت‌ها را در نهانگاه مهد زمین آفرید.

رمز دستیابی و راز کامیابی بشر را در کار قرار داد.

کار، مفتاح هر در است و ریاح روح پرور.

کار، کلید بهره‌وری از منابع طبیعت آفریدگار، و خزانه‌های رحمت پروردگار است.

«خداوند زمین را برای همۀ مردم نهاده، در آن میوه و درختان خرمای جوانه‌دار،

و دانه‌ها و گیاهان خوشبو وجود دارد.»(الرّحمن،۱۲-۹)

«وَالْاَرْضَ وَضَعَها لِلْاَنامِ. فیها فاکِهَهٌ وَالنَّخْلُ ذاتُ الاَکْمامِ. وَالْحَبُّ ذو الْعَصْفِ وَالرَّیحانِ»

«و خداوند بشر را به وسیله کار به آبادانی زمین گماشت:»

«هُوَ اَنْشَأکُم مِنَ الْاَرْضِ وَ استَعْمَرَکُم فیها ..»(هود،ی۶۱)

«… او شما را از زمین پدید آورده و به آبادانی آن گمارده است …»

خداوند دوست ندارد عدّه‌ای بدون کار و کوشش مالک نعمت‌های الهی شوند:

«کَیْلا یَکُونَ دوُلَهً بَیْنَ الاَغْنیاءِ منْکُم …»(حشر،ی۷)

«… تا فقط میان ثروتمندان شما دست بر دست نگردد …»

کسانی که بدون انجام کار به وسیلۀ استثمار سربار جامعه می شوند،

و از دسترنج دیگران زالو وار بهره‌مند می‌گردند، دور از رحمت خدا هستند:

رسول خدا (ص) «مَلْعُونٌ مَنْ اَلْقی کَلَّهُ عَلَی النّاس»

«هر کس در زندگی خویش باری بر دوش مردم شود از رحمت خدا محروم است.»

(وسائل، ج ۱۲ ، ص۱۸)

دستیابی بر ثروت و منابع و نعمت‌ها جز از طریق کار با راه صحیح شرعی ممنوع

و نامشروع است:

«… وَلاتَاکُلُو اَموالَکُم بَیْنَکُم بِالباطِلِ»(بقره،ی۱۸۸)

«اموال خویش را میان خود از راه باطل مصرف نکنید.»

در اسلام ارزش کار تا بدان پایه بلند است که این سخن پیامبر اکرم (ص) یک

اصل اقتصادی شمرده شده:

«مَنْ اَحْیی اَرْضاً فَهِیَ لَهُ»؛

هر کس زمین بایری را آباد کند، آن زمین از آن اوست.

و بیکاری به قدری مذموم و نکوهیده است که هر نوع آن محکوم است:

پیامبر اکرم(ص):«لارُهبانیهَ فِی الْاسلامِ»

در اسلام رهبانیت و تارک دنیا شدن وجود ندارد.

ادامه دارد….

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

اقصاددان رسانه با مجوز برخط اخبار اقتصاد - فناوری - کسب و کار - اجتماعی و ....