انتظارات ما از رئیس جمهور سال ۱۴۰۰ برای آموزش و پرورش

در جمع فرهیخنه و نخبه ای بودم که در مورد و نقش و نگاه به آموزش و پرورش و جایگاه این ساختار بسیار مهم در دولت آینده صحبت میکردند و من هم افتخار شنیدن موضوعات ارزشمند این بزرگواران را داشتم .

اقتصاددان: این یادداشت را به همین مناسبت مینویسم. البته با اینکه بنده روزی و روزگاری در جایگاه استاد و معلم خلبان و مدرس استاد خلبانان بودم و در جایگاه خودم با آموزش و تربیت جوان حرفه ای سر و کار داشتم و آشنایی دارم اما در جایگاه متخصص امور آموزش و پروش کودک و نوجوان آن هم با این همه وسعت جغرافیایی و این همه سطوح و متغیر های اجتماعی و فرهنگ ها و سلایق مختلف نبودم و نیستم و میدانم کار هدایت و مدیریت آموزش علم و پرورش روح انسان در این سطح ، کار ساده ای نیست اما در اندازه فهم خودم اجازه میخواهم متن یاداشتم را تقدیم نمایم .

حتما اینطور بوده که هر پدر و مادری دوست دارد فرزندیا فرندانشان بهترین باشد و تلاش میکنند که بهترین ها را تربیت کنند. پدر و مادر دوست دارند وقتی دوره دبیرستانش فرزند یا فرزندانشان پایان یافت و این عزیز میخواهد وارد اجتماع شود تقریبا همه چی تمام باشد.

دوست دارند فرزند یا فرزندانشان خدا ترس و با ایمان و ایران دوست و با اخلاق و خوش اخلاق و با ادب و اجتماعی و اداب معاشرتی و دلسوز و فداکار و کمک حال و همراه پدر و مادر و خانواده دوست و امیدوار و با انگیزه و با نشاط برای زندگی باشد و علاوه بر یادگیری دروس عمومی در مدرسه حداقل یک زبان کاربردی جهانی در کنار یک هنر و ادبیات ملی در کنار یک ورزش کاربردی و در کنارش یک حرفه و کار و مهمتر سبک زندگی ایرانی را آموخته باشند و یا حداقل با مفاهیم و کلیات آن آشنا شده باشد بطوریکه وقتی وارد اجتماع میشود گیج نباشد و با حداقل مشکلات مواجه باشد .

امروز علاوه بر آن خواسته ها باید با سواد رسانه آشنا شده باشد و کار با رایانه را هم بداند و در مجموع اینها هم به موارد گفته شده اضافه شوند. اینها میتواند حداقل انتظارات یک خانواده از یک آموزش و پرورش ملی در تراز ایران اسلامی باشد و خانواده علاقمند است در کنار آموزش و پرورش فرزند و یا فرزندانشان اینگونه شوند.

البته اینها که نوشتم ایده آل و حداقل یک چشم انداز ملی است و بنده هم با این پیش فرض ها به آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران نگاه میکنم و نوشته بنده هم بر اساس این پیش فرض هاست.

انتظارات بنده به عنوان یک شهروند ایثارگر همیشه این بوده که یک سیاستگذار و یک تصمیم گیر و یک مجری و حتی یک ناظر باید و باید همیشه این نکته را در ذهن خود حفظ و تکرار نماید که :

« امروز فکر میکنیم و امروز تصمیم میگیریم و امروز به آن فکر و تصمیم عمل میکنیم ، اما امروز نتیجه نمیگیریم بلکه این فرداست که نتیجه را میبینیم و هر آنچه امروز مشاهده میکنیم حاصل تصمیمات و رفتارهای ما در گذشته است پس باید خوب و منطقی و آینده نگر تصمیم بگیریم قبل از اینکه بخاطر تصمیمات غلط ما همراهان ما مجبور شوند تابع تصمیمات دیگران شوند »

پس اگر قرار است موفق باشیم ، هیچ وقت و هیچ وقت نباید روزمره بوده و روزمره ماند. بلکه باید برای فردا به روز و به هوش بود و این راه را باید همیشه در پس ذهنمان داشته باشیم .

بازگردیم به موضوع بسیار بسیار مهم آموزش و پرورش فرزندان ملت بزرگ ایران؛ از نگاه بنده امور و ساختار و مجموعه وزارت آموزش و پرورش مسئول آموزش یعنی یاد دادن و اعمال رفتار و تولید انگیزه ها برای یادگیری و علم آموزی و پرورش و تربیت فرزندان ایران زمین به بهترین شکل و امکان ممکن برای ورود به اجتماع بزرگ ایران اسلامی است .

این ساختار بزرگ آموزش و پرورش پایه ها و اساس بخش بسیار مهم تربیت نیروی انسانی و آینده سازان کشور را بر عهده دارد و کارش و حاصل کارش برای امروز و آینده کشور بسیار مهم است .

گفتند و شنیدم که در سال ۱۲۹۷ وزارت معارفی بود که مسئولیت آموزش و پرورش کشور ایران را در آن زمان بر عهده داشت . طبق همین گفته ها ، تعداد مدارس کشور در سال ۱۲۹۷ که زیر پوشش این وزارت خانه قرار داشت حدود ۲۵ مدرسه یا کمی بیشتر بود.

اما امروز و پس از گذشت تقریبا ۱۰۳ سال همان وزارت معارف آنوقت تبدیل شده به وزارت آموزش و پرورش با وسعت سرزمین ایران و با جمعیت حدود یک میلیون نفر معلم و کارکنان و با داشتن حدود ۱۰۵۰۰۰ مدرسه ( از مدرسه فوق مدرن تا مدرسه در کپر و کانکس ) که حدود ۱۴ میلیون نفر از فرزندان ایران اسلامی را در زیر پوشش خودش قرار داده و به ایران عزیز در زمینه های آموزشی و پرورشی خدمت رسانی میکند.

وزارت آموزش و پرورش علاوه بر آموزش و پرورش فرزندان ایران زمین در سطح کشور ، مسئولیت دارد نقش اساسی در حفظ توانمندی کشور داشته باشد و در این مسیر باید به همه مردم که به نحو و شکلی که با این ساختار در ارتباط هستند امید و انگیزه و درس اخلاق بدهد. یعنی مستقیم و غیر مستقیم با همه مردم در ارتباط است و مستقیم و غیر مستقیم به همه آنها امید و زندگی میدهد .

آموزش و پرورش علاوه بر اینکه یک ساختار سرمایه بر و هزینه ساز است اما حاصل کار این ساختار در کشور سرمایه ساز است و آن سرمایه ارزشمندی به نام انسان والا مقام توانمند و با انگیزه و پر امید و فعال و ایثارگر برای خانواده و مردم و کشورو حتی جهانیان است . یعنی اینکه امروز و در زمان حال برای آموزش و تربیت و خدمات به فرزندان ایران زمین هزینه میشود و دولت ها به نمایندگی از مردم و با مشارکت مردم و حضور مردم و تلاش مردم این هزینه های نسبتا سنگین را پرداخت میکنند.

در مقابل ساختار آموزش و پرورش میباید خوب هدفگذاری و طراحی و برنامه ریزی و مدیریت شود تا حاصل کارش تولید انسان هایی باشد که قدرت اجتماعی و سیاسی و توان اقتصادی و بازدارندگی و توسعه کشور را چندین و چندین برابر بیشتر میکند و با همین بازده و بازگشت این سرمایه گذاری شاهد سود بسیار قابل توجه و بسیار بسیار بالا حتی بیشتر از نفت و ارز و بورس و …. خواهیم بود .

در این وزارت خانه انتظار بوده و است که آقا یا خانم که وزیر میشود و معاونینش دراین ساختار آموزشی و پرورشی میبایست ترسیم کنند و شفاف بگویند چه برنامه هایی دارند و میخواهند چه کارهایی انجام دهند . آنها مشخصا باید بگویند از زمانی که یک کودک یا دانش آموز ۳ ساله را در مهدکودک و ۵ ساله را در پیش دبستانی تحویل میگیرند و در مدت ۱۲ تا ۱۵ سالی که در اختیار دارند تا اینکه او به نوجوانی ۱۸ تبدیل شده و به جامعه چه تحویل میدهند جه کاری میکنند تا این عزیز ما در انتظارات یک جوان ایرانی و اسلامی و انقلابی باشد؟
باید بگویند این نو جوانی که دارد وارد جامعه میشود و قرار است در طول مدت زمانی کوتاه مستقل شود و روی پایش بایستد چه مقدار و در چه اندازه ای در تولید مولفه های قدرت و در ساختن آینده در کشور و حفظ کشورنقش خواهد داشت و سهم او در هریک از این مولفه های قدرت و اقتدار ایران در کشور و منطقه و جهان چیست ؟

رییس محترم جمهور سال ۱۴۰۰ باید بداند که :
ما آموزش و پرورشی میخواهیم ‌که وقتی کودک دانش آموز بی سواد ، بی حرفه و بی تخصصی را تحویل گرفت در پایان دوره ۱۲ ساله یک جوان برومند و با انگیزه و پر امید و با نشاط و مومن با اخلاق و با سواد نسبتا مناسب و تقریبا حرفه ای و نیمه ماهر را به جامعه تحویل میدهد که با اراده بدنبال هدفش ایران سربلند و ایران آباد و ایران آقا است .

رئیس جمهور در برنامه اش باید
– رابطه بین آموزش و پرورش و خانواده و

– رابطه آموزش و پرورش و مردم و

– رابطه آموزش و پرورش با درخت جمعیت و

– رابطه بین آموزش و پرورش و ساختارهای تولید و کار و خدمات و اقتصاد و اشتغال و بهداشت و سلامت و امنیت و دفاع و اقتدار و استقرار عدالت و رفاه و حتی آموزش های عالی وتکمیلی در کشور

را دقیق تعریف نماید و دقیقا مشخص کند که آموزش و پرورش در همه اینها چه نقش کلیدی و اثرگذاری دارد و امروز در کجای کار و در کجای این اهداف قرار دارد .

ظاهرا آموزش و پرورش ما تا امروز در این کار آنچنان موفق نبوده و در برنامه های رئیس جمهور جدیذ باید در طول مدت تا سال ۱۴۰۸ این ناکارآمدی ها و کاستی ها جبران شود .

گفته شده نبود تامین بودجه و نبود سایر زیرساخت ها مثل تامین معلم در تراز معلم و امکانات آموزشی مناسب عامل اصلی عدم تحقق این اهداف است .

گفتند در بهترین شرایط که امروز باشد سهم آموزش و پرورش کمتر از یک و نیم درصد تولید ناخالص داخلی GDP ایران است که ممکن است با این سرمایه گذاری به این اهداف نرسیم ( با یک محاسبه ساده میبینیم GDP یا تولید ناخالص داخلی ایران در سال ۲۰۲۰ براساس گزارش صندوق بین المللی پول حدود ۶۱۰ میلیارد دلار است و اگر حداقل متوسط نرخ برابری دلار ۱۵ هزار تومان باشد GDP ایران حدود بیش از ۹ میلیون میلیارد تومان میشود و سهم آموزش و پرورش کشور با این حساب که گفته شد ، میشود حدود ۱۴۰ هزار میلیارد تومان که با توجه به تعداد حدود ۱۴ میلیون دانش آموز سرانه هر دانش آموز حدود ۱۰ میلیون تومان است که برای تحقق این اهداف بسیار پائین است ) .

از نگاه بنده دولت این رئیس جمهور محترم که در سال ۱۴۰۰ انتخاب میشود باید بگونه ای برنامه ریزی نماید که این سهم آموزش و پرورش تا سال ۱۴۰۸ به حداقل به ۳ درصد GDP برسد .

طبق پیش بینیGDP ایران در سال ۱۴۰۰ به حدود ۶۵۰ میلیارد دلار میرسد و با همین فرمان تا سال ۱۴۰۸ به عدد ۹۰۰ میلیارد دلار خواهد رسید و در طول مدت ۸ سال متناسب با این رشد GDP سهم آموزش و پرورش نیز میتواند افزایش یابد و با یک برنامه ریزی خوب در این ۸ سال ( از ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۸ ) سرانه هر دانش آموز هم میتواند از ۱۰ میلیون تومان امروز به حدود ۲۹ میلیون تومان برسد ( البته با همین نرخ ۱۵۰۰۰ تومان برای دلار و اگر متوسط نرخ دلار گرانتر شد آن سرانه هم به همین نسبت بیشتر میشود ).

جمع بندی انتظارات از رئیس محترم جمهور سال ۱۴۰۰

– آموزش و پروش نقش اصلی در آموزش پایه و تربیت پایه ایرانیان دارد . میخواهیم سهم سرانه هر دانش آموز در ساختار آموزش و پرورش کشور افزایش یابد

– انتظار داریم که آموزش و پرورش با ارائه برنامه هدفمند و نقشه راه شفاف و ساده به مردم بگوید برای آموزش و تربیت کودک ۳ ساله ای که هیچ چیزی نمیداند و آنرا از خانواده و در کنار تحویل میگیرد و در طول مدت ۱۵ سال او را تبدیل میکند به نوجوان با علم و با انگیزه و در سطح درک و فهم و هوش بالا در جهان و همراه با سایر صفاتی که به آنها اشاره شد ، چه میکند ؟

– آموزش و پرورش یکی از تولید کنندگان موثر اصلی مولفه های قدرت ایرانیان و کشور است و میدانیم آموزش و پرورش میتواند نقش اساسی در کاهش بحران های کشور داشته باشد انتظار داریم در این خصوص نیز گزارش دهد که آیا با همکاری و همراهی نزدیک خانواده و مدرسه برای حل بحران های کشور به حداقل رساندن بحران ها قدمی برداشته و کاری کرده

– آموزش و پرورش میتواند کشور را به سمت و سوی توسعه یافتگی سوق و حرکت دهد و انتظار داریم بدانیم که آیا آموزش و پرورش برای در مسیر توسعه یافتگی کشور نیز کاری کرده و برنامه ای داشته .

میخواهیم بدانیم که درمورد :

– ارتقاء سطح کیفی و کمی کار برای تربیت معلم و معلم شدن و معلم بودن و معلم ماندن در تراز ایران اسلامی و

– ارتقاء سطح کیفی مدرسه و تجهیزات آموزشی و تربیتی در تراز ایران اسلامی و

– اینکه معلم و مدرسه و تجهیز محیط های آموزشی و پرورشی مناسب نیاز به قانون خاص خودش دارد

چه برنامه هایی دارید و چگونه میتوانید به آموزش و پرورش امکانات بدهید و سرانه دانش آموز را از عدد امروز به حداقل ۳ برابر و حتی بیشتر برسانید .

لطفا و حتما بفرمایید چه برنامه هایی دارید . برای مردم خیلی مهم است .

اما نکته بسیار مهم و کلام آخر:

۴۲ سال قبل ، ما و ملت ما قرارگذاشتیم و قرارمان هم همین هست و مصمم بودیم و مصمم هستیم و هم قسم بودیم و هم قسم هستیم که ایران اسلامی ما توسعه یافته و توانمند واقعی شود و ان شاء الله بزودی زود و با کمک خداوند متعال به این هدف اولیه میرسیم و کشور اول منطقه و توسعه یافته میشویم .

اما یادمان میماند که اصل و اساس در این مسیر توسعه یافتگی تربیت و داشتن انسان والا و توانمند با اخلاق اسلامی و فداکار ایرانی است .

از سرمایه گذاری مطمدر جمع فرهیخنه و نخبه ای بودم که در مورد و نقش و نگاه به آموزش و پرورش و جایگاه این ساختار بسیار مهم در دولت آینده صحبت میکردند و من هم افتخار شنیدن موضوعات ارزشمند این بزرگواران را داشتم .ئن در آموزش و پرورش غافل نشویم . سرمایه گذاری پر سودی است . حتما نتیجه میگیریم . ان شاء الله و بعون الله و نصره .

/پ