در روز چهارم سفر عازم جزیره لنکاوی شدیم. این جزیره استوایی به خاطر حیات وحش، آبشار و طبیعت زیبایش مشهور است. در مسیر پیاده روی از فرودگاه به سمت هتل، به یک مجسمه جالب رسیدیم. این یادمان مربوط به یک روایت محلی درباره بانویی به نام محسوری است که دویست سال پیش در این جزیره
همانطور که قبلا توضیح دادم، به دلیل حضور اقوام مختلف در مالزی، جشنواره های متنوع مربوط به فرهنگ های مختلف ، در این کشور برگزار می شود و زمان سفر ما در ماه بهمن همزمان با برگزاری دو مناسبت مجزا برای هندوها و چینی ها بود. بعد از شرکت در مراسم عید هندوها، این بار
تفاوت کشورهای ثروتمند و فقیر، تفاوت قدمت آنها نیست. اقتصاددان: برای مثال کشور مصر بیش از ۳۰۰۰ سال تاریخ مکتوب دارد و فقیر است! اما کشورهای جدیدی مانند کانادا، نیوزیلند، استرالیا که ۱۵۰ سال پیش وضعیت قابل توجهی نداشتند، اکنون کشورهایی توسعه‌یافته و ثروتمند هستند. تفاوت کشورهای فقیر و ثروتمند در میزان منابع طبیعی قابل
در روز سوم سفر، بعد از دیدن برج های معروف پتروناس و مناره کوالالامپور، با مترو عازم شهر پوتراجایا شدیم. این شهر جدید در کنار کوالالامپور به صورت کاملا مدرن و برای استقرار ساختمان های دولتی ساخته شده است. کشور مالزی در سال ۱۹۵۷ از استعمار بریتانیا خارج شد یعنی ده سال دیرتر از
یکی از اهداف سفر من به مالزی شرکت در جشن تایپوسام بود که سالی یک بار و طبق تقویم خاص قوم تامیل برگزار می شود. متاسفانه وقتی با یکی از راهنما های تور، درباره چند و چون این مراسم سوال کردم، هیچ اطلاعی نداشت و حتی در تمام سالهایی که در مالزی زندگی کرده بود،
در روز دوم سفر، گردش در شهر کوالالامپور را با بازدید از قسمت قدیمی شهر، شروع کردیم. موقع دیدن شهر باورکردنی نیست که محلی که در حال حاضر پایتخت و بزرگترین شهر مالزی در آن قرار دارد، در نیمه اول قرن نوزدهم ،فقط یک جنگل استوایی و خالی از سکنه در محل تلاقی دو رود
