در دیاری که «خودکامه،کام» می راند و «علّامه،عام» را، در هر «آستینی خنجری دیده»می شود و در هر«آستانی حنجری بریده» . در زیر هر«کاسه‌ای ،نیم‌کاسه‌ای» است و در هر«کیسه‌ای،دسیسه‌ای»! دروغ نه یک «پدیدۀ سیاسی»،که یک «ایدۀ اساسی» است. «وهمِ شهروندان،کابوس» است و «سهمِ سلطان،تخت طاووس». در «حکومت بیداد» و «حاکمیّت استبداد»، «داد،افسانه» است و «فریاد،فسانه»!