هر انسان می‌تواند «زنگی زرّین»باشد،یا «سنگی سنگین»! طلا را حتّی اگر «آب» یا «مُذاب» کنند، از آن «ابزاری زیبنده» یا «گوشواری آراینده» می‌سازند. ولی اگر سنگ را چون «خیار تُرد»،«خُرد»کنند، «منکوب» و «لگدکوب»می‌شود. بیاییم با «جودِ کیش» از «وجودِ خویش»، در این «استیلای مُرداب»،«طلای ناب» بسازیم. تا بر اثر «فرسایش» نیز بر «آرایش» بیفزاییم و