روزی اعلی حضرت هردمبیل هوس کرد تا با کشتی سلطنتی گشت و گذاری یک روزه در دریا داشته باشد. بنابراین با خیل و حشم و مقدار زیادی آذوقه و خوراکی به سوی جزیره ای حرکت کردند. ظهر آن روز اعلی حضرت در عرشۀ کشتی با صرف غذایی خوشمزه پرخوری کرد و پس از آن به

هر «دل به سوی دلبر می شتابد»، ولی هیچ «سر، سرور را برنمی تابد» زیرا این «می نوازد» و آن «می تازد»! این، «دلِ طاعت» را می برد و آن «سرِ اطاعت» را . این، «دلبری» می کند و آن ،«سروری». این،هر «زاده را آزاده» می خواهد و آن، هر «بنده را شرمنده». بیاییم «دل

گفت:من به حقّانیّت حجاب اجباری پی بردم. گفتتم: با چه دلیل و برهانی قانع شدی که حجاب اجباری حقّانیّت دارد؟ گفت: به گزارش اقتصاددان به نقل از انتخاب، آقای حسین جلالی تصریح کرد: در این طرح مواجهه کاملاً هوشمند است و هیچ تقابل فیزیکی وجود ندارد. جرایم مالی آن از ۵۰۰ هزار تومان تا ۳

«سینۀ خردمند»،«گنجینۀ نیوند»است. خردمند،«دهانی بسته»،ولی «بیانی شایسته»دارد. او بیش از «مجال گفتن»به «دنبال شنُفتن» است. باید «زلال سخنش را نوشید» و «استدلال روشنش را نیوشید». او «رازهایی برای گفتن»دارد و «فرازهایی برای شنُفتن». ولی به دنبال «هوش های شایا» و «گوش های شنوا»می گردد. او «باتنوُّع می درخشد»،ولی «بی‌توقُّع می بخشد». «با همه، مهربان»است و

غُنچه تا هنگامی که «لب بربندد» و با «طرب نخندد» ، نه «گُل» می شود و نه «محبوب بُلبُل». انسان نیز تا از «آزادی بگریزد» و با «شادی بستیزد»، نه «معنای زندگی» را می فهمد و نه «مبنای ارزندگی» را. بیاییم «گُل لبخند» را از «تعامُل با هیچ شهروند» دریغ نکنیم. و «غنچۀ لبخند» را

گفت: نسل شما در سال ۱۳۵۷ برای چه آرمان هایی انقلاب کردید؟ گفتم:آرمان آزادی و دموکراسی و حاکمیت ارادۀ ملی در ادارۀ کشور . البتّه آن زمان ما آرمان ایده‌آل ما دست یافتن به مدینۀ فاضله ای بود که می گفتند همۀ مردم با هم چون خواهر و برادر می شوند و هر کس می