اعلی حضرت هردمبیل پادشاه شهر هرت در آستانۀ بیست و پنجمین سال سلطنت خود روزی همۀ وزیران،مشاوران و درباریان را برای برگزاری نشست مهمّی به دربار فراخواند. پس از تشکیل نشست هردمبیل با نطقی طولانی و مهم از همۀ آنان خواست تا با همکاری خود بزرگ ترین جشن تاریخی دنیا را به مناسبت یک ربع

گفت: ایران و عربستان برقراری روابط به توافق رسیدند. گفتم: رابطۀ گرم و صمیمی با عربستان بالاخره خوب است،یا بد؟ گفت: هم خوب است و هم بد! گفتم: یک چیز که نمی شود هم خوب باشد و هم بد! یا خوب است و یا بد! مثلاً چه وقت خوب است؟ گفت: وقتی کیهان بنویسد: توافق

این مهم نیست که «بازۀ هر مرد» و «اندازۀ هر فرد»، به گستردگی یک «قاموس حقیر» باشد،یا «اقیانوس کبیر»؛ آن چه مهم است داشتن «دلی زلال» است،نه «ساحلی لایزال». وقتی زلال باشیم «سپهر بی کران» را در «دلِ مهربان»داریم. اگر به «خویش می ارزیم»،به هر «دگراندیش مهرورزیم»! ☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️ بازه: فاصله میان دو کوه قاموس:دریا میانه،

گفت: یک روز پس از گرفتن حقوق ماهیانه برای خریدهای منزل به بازار رفتم. سراغ هر کالایی رفتم،دیدم به علّت گرانی بیش از حد،توان خریدش را ندارم! سرانجام ناراحت و خشمگین دست از پا درازتر و با دست خالی به منزل برگشتم و یک راست به سوی تلفن رفتم و دفتر آقای رئیس جمهور را

هر جنگی «صحنه ای تار» است و «عرصه ای از کُشتار». سربازان «دلخوشند»،که دیگران را «می کُشند». اینان یکدیگر را «نمی شناسند»،ولی از همدیگر «می هراسند». و «بر هم می تازند» و «با هم می گدازند». کسانی «جنگ را می افروزند» و «فرهنگ را می سوزند»، که خود با هم «نمی جنگند» ،و لی «اهل

گفت: بعضی از مسئولان قبل از تصرُّف موقعیّت و تصدّی مسئولیّت در سخنرانی ها و تبلیغات خود با قول های طلایی خود، بهشتی از آرمان ها و آرزوهای مردم را چنان زیبا ترسیم می کنند،که هر کس آرزو می کند،آن شخص عهده دار ادارۀ همۀ امور کشور شود؛ولی وقتی بر صدر می نشیند و قدر