إنّ هذهِ الدُّنیا قَد تَغَیَّرَت و تَنَکَّرَت ، و أدبَرَ مَعروفُها ، فلَم یَبقَ مِنها إلاّ صُبابَهٌ کَصُبابَهِ الإناءِ ، و خَسیسُ عَیشٍ کالمَرعى الوَبیلِ .حدیث أ لاَ تَرَونَ أنَّ الحَقَّ لا یُعمَلُ بهِ ، و أنَّ الباطِلَ لا یُتَناهى عَنهُ ، لِیَرغَبِ المُؤمنُ فی لِقاءِ اللّه ِ مُحِقّا ، فإنّی لا أرَى المَوتَ إلاّ
گفت: یادت هست اوایل انقلاب می خواستیم ژاپن کشورهای اسلامی شویم؟ گفتم: بله. گفت: حالا بعضی ها می گویند کاری نکنید که مثل افغانستان و سوریه شویم! گفتم: بله،متاسّفانه! گفت: حالا من راه حلّی دارم که می توانیم ژاپن کشورهای اسلامی شویم! گفتم:واقعاً تو نابغه ای. ما به تو می بالیم! بگو ما چطور می
«مهادِ عذرخواهی» ، «نمادِ خودآگاهی» نیست. گاهی برای «شکستن غرور» و «شایستن شعور» ، باید «لغزش را پذیرفت» و «سرزنش را شنُفت». پذیرش قصور و تقصیر «کاری بزرگ» است و «ابتکاری سترگ»، و این کار از هر «فرومایۀ حقیر» و «دون پایۀ شریر» برنمی آید. این انسان های بزرگ اند که هر گاه «پایشان می
گفت: «سودا» یعنی چه؟ گفتم: «سودا» یعنی داد و ستد، خرید و فروش، معامله . گفت: تو مطمئنّی درست معنی کردی! گفتم: بله،لغت نامه ها این گونه معنی کرده اند. گفت: آقای رئیسی فرموده اند:«من از سودای دل باید از همه مردم تشکر کنم!» گفتم: احتمالاً ایشان می خواسته اند بفرمایند: «من از سُوَیدای دل
گزارش روابط‌عمومی معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی، هفتمین جلسه از نوزدهمین دوره هیات نظارت بر مطبوعات دیروز دوم اسفندماه ۱۴۰۱ با حضور اعضاء برگزار شد. در این جلسه ضمن بررسی درخواست‌های متقاضیان صدور مجوز رسانه، گزارش تخلفات روزنامه «سازندگی» از حدود مطبوعات موضوع تبصره دو ماده (۵) و بند یازده ماده (۶) قانون مطبوعات مطرح
گفت: در برف اخیر تهران خدمات درخشان شهرداری در راهبندان ها و تصادفات و ..واقعاً جلوه گر بود! گفتم:مسئولان همۀ توان خود را به کار گرفتند.دیگر چه باید بکنند؟ گفت: ولی فاصلۀ گفتار زبانی با رفتار خیابانی شهردار همانند فاصلۀ میان «ماه من تا ماه گردون» بود! گفتم: شورای شهر لابد کسی بهتر از شهردار
