گفت: با توجُّه به سرعت قطار پیشرفت به سوی تورُّم و گرانی و…آیا این دولت شانسی برای قبولی در دورۀ دوم هم دارد؟ گفتم: حالا زود است که دربارۀ دور دوم دولت بحث کنیم. گفت: ولی خودشان بحمدلله طوری حرف می زنند و وعده می دهند که انگار بهتر از این نمی شود کار کرد

گفت: این دولت انقلابی روزهای اول شروع به کار، شعارهای خوب خوب و قول های امیدوارکننده می دادند و ما را خوشحال می کردند،ولی این روزها عیر از شتاب روزافزون قطار پیشرفت به سوی گرانی!! از کارهای مثبت و فراوانی و ارزانی خبری نیست. گفتم: باید به آنان فرصت داد. ان شالله نتایج قول هایشان

انسان ها نه مطلقاً «بد» و «بی خرد» اند و نه کاملاً«خوب» و «مطلوب». بلکه انسان ها چون «رودی جاری» و «سرودی ساری» هستند، که گاه «تُند» می روند و گاه «کُند»! گاه «می جوشند» و «می خروشند»، و گاه «رام» و «آرام» راه می سپرند. همۀ ما «انسان ها»،همۀ این«امکان ها» را داریم. بیاییم

گفت: در جلسات مشترکِ مجلس و دولت یا سران سه قوّه معمولاً چه مباحثی مطرح می شود؟ گفتم: من نمی دانم. گفت: من فکر می کنم معمولاً جمع بندی بحث ها این است که با وجود این همه گرانی و تورُّم چرا هر کاری می کنیم مردم از گرسنگی نمی میرند؟؟؟!!! دیشب یکی از دوستان

گفت: اخیراً همایشی با هزینۀ ۳۶میلیون دلار به نام زنان تاثیرگذار توسط«خودی ها» در تهران برگزار شد. گفتم: بله،ابتکار جالبی بود. گفت: جالب تر این که یکی از «نخودی ها» با نگاهی به گوشه‌ای از جزییات این هزینه‌ها،ما را در برابر پرسش سنجش«هزینه-فایده ها» قرار داده است.مثلاً: ۱. دعوت از «روسای» ۱۵۰ کشور و حضور

آنان که در «جبروت جهان»،«سکوت انسان» را نمی فهمند، در «مهاد عالَم» نیز«فریاد آدم» را نمی شنوند! گاه شنیدن نه به «گوش دادن»،که به «هوش نهادن» نیاز دارد. آیا کسی «فریادی بلندتر» و «نهادی نژندتر»از کسی دارد، که برای یک «رطل نواله» سر در «سطل زباله» می کند؟! بیاییم «هوش جان را بشاییم» و «گوش