گرایش برنامه ۷م بر مهاجرت نیروی مولد و متخصص ؟!

اقتصاددان :  رفتار ونگرش عملگرایانه دولت ها نزدیک سه دهه پیش تاکنون با شیوه های امتحان شده از مسا فرتهای اتوبوسی استانی تنهاشرایط را برای ورود به باتلاقی از هرج مرج و پراکندگی منابع بصورت منطقه ای فراهم میآورد . فقدان کارکردهای متمرکز منابع و نبود برنامه متوازن عمرانی در کنار شناخت تحلیلی و سیستمی مشکلات ساختاری بوروکراسی را متورم تر کرد و زمینه را برای توزیع بشدت رانتی ومدیریت های هیئتی منابع هموارتر کرد ، زیرا بهیچ وجه کارکرد مناسب و بهینه و علمی تخصیص وتوزیع منابع وجود ندارد. وبتبع آن نظارت موثر و کارا از نحوه پول پاشی چه از لحاظ اجرایی و قانونی وجود ندارد بنابراین گسست کاملا آشکاری در تورش منحنی منابع ومصارف توسعه ای بوجود میآید که نسبت به همه اهداف برنامه ای قبل (برنامه چهارم تا ششم که تاکنون ۳۴ در صد از آن تحقق یافته) مسیر کا ملا متنافر طی میکند. برنامه هفتم نیز بگواهی اکثر اقتصاد دانهای با گرایش توسعه اجتماعی در خدمت انباشت وتمرکز سرمایه با محتوایی انحصاری و گرایش آشکار نئولیبرالی و پراکندکی نیروهای مولده بویژه فضا سازی مهاجرت نیرو های متخصص وجایگزینی عناصرحامی پرور وبی تجربه است این برنامه خود را از تعهد به آموزش واجرای اصول حاکمیتی قانون اساسی وقانون کار و سایر قوانین بالا دستی کاملا فاصله گذاری کرده هر چه بیشتر به سمت کالایی شدن دانش و آموزش و دسترسی به تکنولوژی و فضای حیاتی واجرای کلیه تعهدات هزینه ای قوانین بالادستی خلاص کرده ودربخش اقتصاد خرد سمتگیری نوعی استاد – شاگردی را براساس اصل تراضی و توافق در رابطه فقهی کارگر وکار فرما پیش رو دارد بنوعی خلاصی از بازار کار مدرن ودر تعامل با سایر بازارها برای کاهش هرچه بیشتر ارزش نیروی کار خالی شدن از تعهد به قانون اساسی و قانون کار همه مسئولیتهای اجتماعی را به خصوصی سازی و تشدید تضادهای کارگری کارفرمایی انتقال میدهد و همه دستاوردهای تاریخی مبارزاتی طبقه کارگر و سایر زحمتکشان به یغمامنافع سرمایه داران میسپارد . تاجایی که بیمه وتامین اجتماعی و کلیه منابع مادی (از جمله بانک رفاه …)متراکم شده بین تسلی را در خدمت وزارت دارایی وخرانه بودجه جاری دولت انتقال میدهد واز این مسیر شرایط ورشکستگی بیمه تامین اجتماعی را تسریع میکند به این ترتیب در فضای پروپاگاندای دولت محرومان با ایدئولوژیک ترین ارتجاعی ترین گرایش فکری سرمایه داری مسلط یعنی بورژوازی تجاری – بوروکراتیک مواجه هستیم که دستمایه غارت وانباشت سرمایه را حتی در نمادتبلیغی وسیع از ضد فساد وچرخش به شرق در عرصه سیاست خارجی قرار داده که نشانی از ناهمخوانی کارکردهای درون با زندانی کردن پیشرو ترین عناصر طبقه کارگر و سایر زحمتکشان در زندانهای طویل المدت و آزاد سازی مفسدین اختلاسگر ودر بیرون در عصر چند جانبه گرایی مواجه ایم آنهم بنام اسلام ناب محمدی نه اسلام آمریکایی!!

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع