چرا زنان ایرانی از مناصب کلان مدیریتی محرومند؟

اقتصاددان : به سوی چشم اندازی برای زنان ایران

مهمترین علل و دلایل محرومیت زنان ایرانی از حضور در مناصب مدیریتی را بررسی می کنیم. بطور کلی موانع اصلی رشد زنان در مسئولیتهای مهم مدیریتی در ایران عبارتند از:

۱️⃣ موانع اجتماعی و فرهنگی
▫️ رسانه های ارتباط جمعی مردسالار
▫️ عدم توجه به ریشه‌های پنهان مسایل زنان
▫️ ضعف اطلاع رسانی و معرفی الگوهای زنان موفق
▫️ نبود گروههای یکپارچه زنان برای پشتیبانی از ایشان
▫️ رسوب فرهنگ مردسالاری حاکم بر تمامی ارکان کشور
▫️ باورهای دینی نادرست در مورد جایگاه زن مانند قانون ارث
▫️ وجود قوانین، ضوابط و مقرراتی چالش برانگیز برای رشد زنان
▫️ کمبود آگاهی زنان در ابعاد حقوق فردی، خانوادگی و اجتماعی
▫️ برخورد عمدتا سیاسی و شعاری با چالشها و مساله های زنان
▫️ فرهنگ مردسالاری افراطی حاکم (در خانواده، سازمان و اجتماع)
▫️ کلیشه های نادرست در مورد زنان و تبدیل آنها به باورهای عمومی
▫️ مشارکت پایین زنان در تشکل های حرفه ای صنفی، صنعتی، حرفه ای
▫️ ندادن ابزارهایی برای اعمال قدرت به زنان (در خانواده، سازمان و اجتماع)
▫️ نگاه غالب جنسیتی و تبعیضی به فرصت ها و زمینه های حرفه ای و اجتماعی
▫️ نبود هیچ نوع درک از سوی مدیریت مردسالار کشور در مورد نیازهای متعدد زنان
▫️ مبهم و متناقض‌ بودن نقش‌های چند بعدی زنان در محیط خانواده، سازمان و اجتماع
▫️ عدم برنامه‌ریزی اصولی برای آموزش و توانمندسازی زنان برای پذیرش نقشهای متعدد
▫️ عدم درک و توجه به نقش کلیدی زنان در پیشبرد صحیح برنامه‌ها در زندگی، کار و اجتماع

۲️⃣ موانع فردی
▫️ پایین بودن خودباوری در میان زنان ایران از منظر تاریخی و فرهنگی
▫️محدودیتهای طبیعیِ روانشناختی، فیزیولوژیکی و جسمی طبیعی زنان
▫️ تعدد و تنوع نقشهای زنان (حداقل سه نقش اصلی مادری، همسری، شغلی)
▫️ گرایش برخی زنان به دستور پذیری مطلق (به دلیل ویژگیهای شخصیتی و تربیتی)
▫️ نگرش ضعیف زنان نسبت به شغل و عدم احساس نیاز برای کسب مهارت های شغلی
▫️ ریسک پذیری کمتر مردان در خصوص زنان و مقاومت ایشان در سپردن مسئولیتها به زنان
▫️ عدم توسعه مهارتهای ارتباطی در میان اکثر زنان به دلایل فکری، فرهنگی و باورهای مذهبی
▫️ پایین بودن انگیزه نیل به موفقیت، برتری و پیشرفت خصوصا در رقابت با مردان در میان اکثر زنان

۳️⃣ موانع سازمانی
▫️گرایش به مرد سالاری در انتصاب مدیران
▫️ قوانین و مقررات مکتوب سازمانی علیه زنان
▫️کاندیدا نشدن زنان برای کسب مناصب مدیریتی
▫️ نابرابری در بهره مندی از مزایای شغلی چندگانه
▫️ دور ماندن از جلسات تصمیم گیری به دلایل متعدد
▫️ دیدگاههای سنتی مدیران نسبت به فعالیتهای زنان
▫️ نابرابری در بسترهای و فرصتهای آموزشی و یادگیری

▫️نابرابری در ارزشیابی عملکرد زنان و مردان در سازمان

▫️ عدم باور مدیران ارشد سازمانها به شایستگی های زنان
▫️ محدودیت زنان در استفاده از ارتباطات موثر (زبان بدن و ….)
▫️ محدود شدن زنان به امور معمولی که فرصت رشد خاصی ندارد
▫️ کم توجهی به نظرات و دیدگاه های زنان (بصورت سنتی و فرهنگی)
▫️ عدم حاکمیت نظرات کارشناسی – تخصصی زنان در مراکز مختلف شغلی

⭕️ اثر برهم کنشی و تشدیدی مجموعه این عوامل موجب می شود که زنان ایرانی علیرغم تواناییها و شایستگی های بالایی که دارند، نتوانند به اندازه مردان در جایگاه های شغلی مناسب و خصوصا مناصب مدیریتی قرار بگیرند و توان فکری و اجرایی حداقل ۵۰ درصد از جمعیت فعال کشور یعنی زنان، مورد استفاده واقعی قرار نگیرد و این سرمایه عظیم انسانی ضمن بلااستفاده مانده و حتی به یکی از چالشهای اساسی کشور نیز تبدیل شود.

⛔️ این موضوع علاوه بر اینکه نشانگر بی تدبیری در سیاستگذاری و مدیریت سرمایه انسانی در کشور ما می باشد، گویای واقعیتی تلخ است: اینکه ملتی از حق داشتن مدیران شایسته فقط بخاطر زن بودن، محروم هستند

👈 یک نمونه و مثال روشن از این محرومیت ملی مربوط است به مهمترین رکن توسعه یک کشور یعنی وزارت آموزش و پرورش.

ع