مهندس عبدالله زمانی تونی کارشناس مدیریت شهری و عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت :
فقر و فقر بین نسلی در ایران فقر ، نابرابری ثروت و بیکاری به عنوان سه چالش بزرگ در همه جوامع بشری وجود دارند.فقر به عنوان عامل کلیدی در عدم تحقق کامل حقوق کودکان و نوجوانان قرار داشته که بهره مندی آنان از حقوق خود را با چالشهای مهمی در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مواجه ساخته است.کودکانی که در خانواده های کم درآمد پرورش می یابند،در معرض آسیب های جدی مانند مشکلات آموزشی، تحصیلی و نیز سلامت پایین و رفاه قرار میگیرند که این به نوبه خود میتواند به پیشرفت تحصیلی آنان صدمه بزند. از دیگر پیامدهای فقر در کودکان،رها کردن تحصیل و روی آوردن به کار است که منجر به پدیده کودکان کار میگردد، چرا که فقر عنصری مهم در باز ماندن کودکان از تحصیل است و اساساً کودکان کار محصول فقر و وضعیت اقتصادی – اجتماعی معیوب خانوادهها و جامعه هستند. علاوه بر پیامدهای اجتماعی فقر در کودکان، اشاره به پیامدهای روانی و جسمانی آن نیز از اهمیت قابل توجهی برخوردار است.سوء تغذیه، کمبود کالری و ویتامینها و … که به معلولیتها و بیماریها در کودکان میانجامد و همچنین افسردگی، عصبانیت، انزوا جویی، احساس حقارت، گریز از خانواده، حسادت و کینه جویی، زودرنجی و … از جمله پیامدهای جسمانی و روانی فقر در کودکان هستند.به منظور جلوگیری از وجود آمدن پدیده فقر بین نسلی، بیش از هر چیز باید سیاست گذاری و برنامه ریزیها،کودک محور شوند،همچنین توجه به منافع کودکان به عنوان یکی از آسیب پذیرترین گروهها در موضوع مقابله با فقر، طبیعتاً نیازمند سرمایه گذاریهای اقتصادی است. برنامه ریزی در مورد امور بهداشتی و درمانی در کنار برنامه ریزی برای کودکان بازمانده از تحصیل میتواند از یک نسل گرفتار شده در تله فقر که پتانسیل آفرینش نسلهای گرفتار دیگری را دارد، آینده دارانی مولد و موفق بیافریند و چرخه معیوب فقر بین نسلی را از بین ببرد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰