شرکت کنترل کیفیت هوای شهر تهران ۳۰ سال قبل یعنی در سال ۱۳۷۲ به عنوان یکی از زیرمجموعه‌‌‌های شهرداری تهران فعالیت خود را آغاز کرد و اولین ایستگاه سنجش کیفیت هوای تهران نیز در سال ۱۳۷۹ در میدان نوبنیاد نصب شد که به وسیله آن شش آلاینده هوای معیار و موجود در هوای تهران شامل چهار آلاینده گازی از قبیل مونوکسید کربن (CO)، ازن (O۳)، دی‌‌‌اکسید گوگرد (SO۲)  و اکسیدهای نیتروژن (NOX)  و دو نوع آلاینده از جنس ذرات معلق شامل ذرات معلق با قطر کوچک‌تر از ۲.۵ میکرون (PM۲.۵)  و ذرات معلق با قطر کوچک‌تر از ۱۰ میکرون (PM۱۰)  سنجش می‌شود. پس از آن به تدریج بر تعداد ایستگاه‌‌‌های سنجش آلودگی هوای شهر تهران افزوده شد و امروز ۲۲ ایستگاه در سطح شهر تهران وجود دارد که به تجهیزات سنجش هر شش آلاینده معیار مجهز است. با این حال میانگین سنی ایستگاه‌‌‌های سنجش آلودگی هوای پایتخت به ۱۳ سال رسیده و به جز یک ایستگاه که عمر زیر پنج سال دارد، عملا همه ایستگاه‌‌‌های تعبیه‌شده در شهر توسط شهرداری تهران عمر نسبتا بالایی دارند.

به گزارش اقتصاددان به نقل از دنیای اقتصاد  ،   در سایت شرکت کنترل کیفیت هوای تهران ماموریت این مجموعه تلاش هدفمند برای بهبود کیفیت هوای تهران مبتنی بر تجربیات شهرهای موفق دنیا عنوان شده است و به همین نسبت انتظار می‌رود به تناسب پیچیده‌‌‌تر شدن مقوله آلودگی هوا، افزایش آلاینده‌‌‌های موجود در هوای شهر و همین‌طور روزآمد شدن امکانات پایش و سنجش غلظت آلاینده‌‌‌ها این مجموعه نیز مسیر تحول را طی کند. اما با وجود تلاش‌‌‌هایی که در سال‌های گذشته صورت گرفته است، امروز مدیریت شهری تهران دست‌‌‌کم به لحاظ تعداد و سن ایستگاه‌‌‌های سنجش کیفیت هوا وضعیت ایده‌‌‌آلی ندارد. حدود یک‌‌‌سوم ایستگاه‌‌‌های موجود نزدیک ۱۵ سال یا بیشتر عمر کرده‌‌‌اند و فناوری آنها در مقایسه با تجهیزات روزآمد کاملا قدیمی است. از طرفی در شهر تهران با وسعت ۶۴۰ کیلومترمربع و برخورداری از ۲۲ منطقه وسیع که در مجموع مشتمل بر حدود ۳۵۰ محله است، حتما تعداد ایستگاه‌‌‌های سنجش به مراتب بیشتری موردنیاز است تا دقت سنجش کیفیت هوا ارتقا پیدا کند و ۲۲ ایستگاه موجود که به تبع ممکن است در مقاطع زمانی مختلف برخی از پایشگرهای آن دچار نقص و از دسترس خارج شود، کفایت نمی‌‌‌کند.

8 copy