ناکامی تحقق برنامه ها وچشم انداز هفتم

بنام خداوند ماندگار

بنده به خاطر کمبود وقت”تنها درپنج محور اشاره به موضوع خواهم داشت که ان شالله بعدا بیشتر ورود جمعی خواهیم نمود.
ابتدا میخواهم نگاه حزبی وجریانی خاصی به موضوع نداشته باشیم واگر الان به مشکل خوردیم مربوط به دولت‌ها فقط وصرفا دولت رئیسی ویا کلی به دولت روحانی صددرصد برنمی‌گردد.
واگر بخواهیم تقسیم قصورنماییم بیشترین مقصرها درناکامیهای اقتصادی الان مردم فقط وفقط مجالس ماهستند.
مجالس هم در ریلگذاری وهم درنظارت ناتوان بودند ودولتها هم باری به هرجهت به هرسو تاختند.
واما محورهای بحث اینست که اولا ما به اقتصاد چه نگاهی داریم؟؟
ویا ازفرصتها ویا تهدیدها خوب بهره برداری کردیم؟
آیا آن فکر و یا تفکر وعقلی که این مصیبت وچالش اقتصادی را ایجاد کرده ! بازهم همان تفکر ومجریان ویا افرادقانونگذار می‌توانند این مشکلات را حل کنند؟؟؟
برای رشداقتصادی درآینده چقدردانش بنیان وتخصصی رفتارمی کنیم وچقدر بی تخصصی وصرفا پوپو لیستی و ریاکاری وسیاه نمایی؟؟؟
به فرموده امام اولمان حضرت علی ( ع): پیروزی با آینده نگری ودور اندیشی بدست می‌آید.
واما ظرفیت‌های اقتصاد ما:
۳۰میلیون انسان درسنین ۱۶ تا ۴۰ سالگی داریم.
۱۶ میلیون دارای تحصیلات عالیه داریم.
رتبه بالایی از دانش آموختگان علوم مهندسی داریم.
یک درصد جمعیت وهفت درصدمنابع وذخایر معدنی داریم.
موقعیت خوب کشاورزی داریم.
ازنظر استراتژیک وجغرافیای درچهاراه هستیم.

اقتصاد بزرگ ومتنوع داریم.
امکان ایجاد بازار اقتصادی منطقه ای با حضور ۱۶ کشور همسایه ونزدیک را داریم.

وووووو
واما چالش‌های اقتصادی ما:

وابستگی اقتصاد به دولت.
نفت در سفر دولت است وبا مردم فاصله دارد.
استفاده نکردن ویا عدم نگاه موفق به تولید داخلی،
بی ثباتی سیاست‌های اقتصادی.
دولت چاق ومردم لاغر.
ومهمترازهمه ضعف مدیریت وساختمان ناکارآمد.
تحریم‌های خارجی.
ووو
واما راهبردهای اساسی با توجه به سیاست‌های
کلی نظام :
درون زا کردن اقتصاد.
توجه به سند چشم انداز.
نگاه به علل ناکامی برنامه های قبل.
دانش بنیان کردن اقتصاد و نه فله ای ورود کردن به کمیسیونهای تخصصی مجلس.
برون گرایی وسیاست توسعه اقتصادی.
مردمی کردن اقتصاد و اجازه ورود به مردم .
مبارزه با فساد و رانت اطلاعات اقتصاد.
رفع تبعیض.
استفاده از ظرفیت جوان.
نگاه جدی به معدن و کشاورزی و نه ایجاد بعضی
صنایع آلوده درمناطق مسکونی مانندپتروشیمی.

و درپایان نقایص و ناکامی برنامه هفتم :

یکسال ونیم دیر آمده.
با این فرصت کم اگر توسط این مجلس تصویب شود بسیار خطرناک است.
بیشتر درجهت رفع مشکل دستگاهای تامردم،احکام است ونه راهبرد.
اولویتها رعایت نشده.
معلوم نیست بعد از پنج سال به کجا میرسیم.
ابرچالش آن تورم است
برای مقابله با علل تورم راهبرد ندارد.
اصل ۴۴ را از درون بودجه سالانه خارج کرده.
ووووو
باتشکر ازصبروحوصله شما
مهندس بهرامعلی رحمتی لامع
عضوشورای سردبیری رسانه اقتصاد ودبیر استان کرمانشاه

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع