ناترازی اقتصاد و طغیان تورم

دکتر سیده مرجان دبیری جامعه شناس اقتصادی و توسعه و عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : در حالی روزهای آغازین سال ۱۴۰۳ شمسی را طی می کنیم که خبری از سیاست گذاری اعتباری و مالی و بودجه ریزی نیست. و ما همچنان شاهد نوسانات زیادی در بازار طلا و ارز ایران بوده‌ایم. و این نوسان در برخی از دوره‌های زمانی مشاهده شده است که منجر به سرمایه‌گذاری افراد در حوزه طلا و ارز شده تا سرمایه خود را حفظ کنند.
که این نوع سرمایه گذاری کاهش رونق تولید و سرمایه در گردش و چالش‌های اقتصادی بیشتر را تعمیق خواهد بخشید.
و این پرسش به ذهن می رسد که آیا چنین پدیده‌ای برای اقتصاد کشور مضر است؟
و در پاسخ گفته می شود، البته که وجود یک بخش مالی با عملکرد مناسب، برای یک اقتصاد قدرتمند ضروری است.
و متاسفانه بحران مالی ایران، به وضوح نشان داد، وقتی که در سیستم مالی شاخص های مختلف منحرف شوند، چه فاجعه‌ای می‌تواند رخ دهد.
عملکر ضعیف دولت از یکسو و تصمیم‌گیران غیر متخصص هم از سوی دیگر بحران های ناشی از ناترازی های مالی و اقتصادی را دامن می زنند و این به مثابه ی تمثیل “سالی که نکوست، از بهارش پیداست”
دولت به دنبال توجیهات مالی و ترمیم بودجه، هنوز نتوانسته شعار خود”تامین کسری بودجه از طریق مالیات” را محقق نماید. اگر چه این، تنها راه چاره برای مهار طغیان تورم نیست، اما می تواند مُسکنی آنی برای کاهش تورم باشد.
نرخ بیکاری و کمبود نیروی متخصص و مهاجرت نیروی کار فنی، همه و همه مزید بر این طغیان تورم خواهند بود. و این نگرانی برای تولیدکنندگان وجود دارد که با افزایش لحظه ای قیمت‌ها، آیا می شود سرمایه ی ریخته در بخش بازار را برگرداند؟
و البته در این اثنا هم، نگرانی بزرگتری مبنی بر کاهش قدرت خرید وجود دارد. اگر این کاهش قدرت خرید همچنان ادامه پیدا کند بازار را درگیر می‌کند و اثرات نامطلوبی را روی رشد اقتصادی صنایع بوجود خواهد آورد. و این مهم، به نابودی بخش تولید – بازار و رشد تورم در جامعه خواهد انجامید.
بی ثباتی اقتصادی و هدر رفتگی پتانسیل های اقتصادی و ناکارآمدی ساختار اقتصادی نیز ، تیشه بر ریشه ی اقتصاد وارد ساخته که بعید دیده می شود این فروماندگی و عقب رفت با تولیت هیچ! به عرصه برسد. چرا که تفهیم یک فکر یا ایدئولوژی خاص از سمت یک شخص یا مکتب، خود بارقه های اقتصاد زخم خورده، را تشکیک می کند.و صد البته این محصول سیاست غلط و توهم جهل و رانت افرادی ست که خواستار توسعه ایران نیستند. و به هر قیمت فرار را به قرار ترجیح می دهند .
حال وقت نشستن و انگشت گزیدن نیست، باید تدبیری اندیشید و انقلابی نو در عرصه ی اقتصادی شکل داد. قطعاً تحقق این شاخص های مهم به همراه مشارکت های مردم و دیپلماسی اقتصادی و سیاسی به ویژه در منطقه، زمینه ساز دستیابی به اهداف تعیین شده خواهد بود. و در آخر؛
چه می شود اگر هرکسی سر جای خودش باشد؟

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع