تاثیرات اجتماعی و اقتصادی پولشویی

مهرداد حاجی زاده فلاح  عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت :

پولشویی جرمی است که شامل تصرف پول از طرق غیرقانونی است. رژیم های فاسد مبارزه با پولشویی در کشورهای مختلف به تروریست ها و پولشویی ها اجازه می دهند تا از دستاوردهای مالی خود برای گسترش تعقیب جنایتکارانه و گسترش اهداف غیرقانونی خود استفاده کنند و بسیاری از فعالیت های غیرقانونی مانند فساد و قاچاق مواد مخدر را تشویق کنند.
اگرچه تامین مالی تروریسم و ​​پولشویی می تواند در هر نقطه از جهان رخ دهد، اما پیامدهای اجتماعی و اقتصادی زیادی برای کشورهای در حال توسعه دارد. کشورهای در حال توسعه بیشتر مستعد اختلالات ناشی از اثرات پولشویی هستند که پیامدهای اجتماعی و اقتصادی قابل توجهی به دلیل سیستم های مالی شکننده دارد.

تاثیر اجتماعی پولشویی

بدیهی است که وقتی صحبت از پولشویی می شود، اقتصاد با عواقب چشمگیری روبرو است. اما حتی جامعه نیز پیامدهای فعالیت های پولشویی را متحمل می شود. به طور کلی، پولشویی به مجرمان یا پولشویی ها اجازه می دهد تا عملیات خود را به طور عمدی گسترش دهند.
این مساله به طور تصاعدی هزینه ای را که دولت باید متحمل شود به دلیل افزایش اجرای قانون و نیاز به سرمایه گذاری در بخش مراقبت های بهداشتی و رفاه عمومی به منظور مبارزه با پیامدهای منفی افزایش می دهد.

پولشویی قدرت اقتصادی را از شهروندان، دولت و کل بازار به پولشویی ها یا مجرمان منتقل می کند.

پولشویی می تواند باعث تسخیر مجازی حزب سیاسی در قدرت شود. به طور کلی، فعالیت های پولشویی چالش های بسیار پویا و پیچیده ای را برای جامعه جهانی ایجاد می کند.

به عنوان یک اقدام پیشگیرانه، دولت می تواند با وضع و گسترش مقررات مبارزه با پولشویی، هزینه های اجتماعی را کاهش می دهد. در نتیجه شهروندان عادی به طور چشمگیری تحت تأثیر قرار می گیرند و اعتماد اجتماعی افزایش می یابد.

تاثیر اقتصادی پولشویی

فعالیت های پولشویی به طور چشمگیری بر موسسات مالی( FIs) و مشاغل و حرفه های غیرمالی(DNFBPs) کهبرای رشد اقتصادی حیاتی هستند، تأثیر می گذارد. فعالیت‌های مرتبط با پولشویی، فساد و جرم و جنایت را ترویج می‌کنند که توسعه کلی اقتصاد را کند می‌کند و بهره‌وری را در بخش‌های توسعه ملی مانند املاک و زیرساخت‌ها به شدت کاهش می‌دهد.

پولشویی یک مشکل دائمی در بازارهای مالی بزرگ جهان و همچنین بازارهای نوظهور است. از آنجایی که بازارهای نوظهور در مرحله توسعه هستند، پنهان کردن و هدف قرار دادن چنین بازارهای در حال توسعه برای گسترش گسترش آنها برای لباسشویی ها آسان می شود.
پیامدهای کلان اقتصادی پولشویی عبارتند از:

-بانک ها و مؤسسات مالی ضعیف تر
-افزایش جرم و جنایت و فساد
-کاهش سرمایه گذاری خارجی در کشور
-بی ثباتی اقتصادی منجر به انحراف بازارهای اصلی می شود

-فرار مالیاتی گسترده و از دست دادن درآمد مالیاتی
-خطرات اعتباری برای کشور
-تحریم های بین المللی
-مزیت ناروا برای پولشویان
-کاهش ارزش پول رسمی کشور

علاوه بر این، به دلیل جریان غیرقابل پیش بینی پول در اقتصاد بدون منبع قابل ردیابی، تقاضای پول نیز تغییر می کند. این منجر به نوسانات چشمگیر در جریان سرمایه بین المللی و نرخ کل ارز می شود. نتایج نامطلوب فعالیت های پولشویی بر اقتصاد بر مفاهیم مختلف اقتصادی مانند نرخ رشد، تقاضای پول، درآمدهای مالیاتی، توزیع درآمد و مؤسسات مالی تأثیر می گذارد.
پیامدهای نامطلوب مختلف پولشویی برای کشورهای در حال توسعه چیست؟
تامین مالی تروریسم و ​​پولشویی می تواند در هر جایی، صرف نظر از کشور، اتفاق بیفتد. با این حال، ارزش آسیب یا تخریب ناشی از آن قطعاً از کشوری به کشور دیگر بسته به ثبات مالی و اجتماعی کشور متفاوت خواهد بود. برای کشورهای در حال توسعه، فعالیت های پولشویی می تواند تأثیرات اجتماعی و اقتصادی شدیدی داشته باشد، زیرا بازارهای این کشورها نسبتاً کوچک است و بیشتر مستعد اختلال در فعالیت هایی مانند تروریسم و ​​سایر فعالیت های مجرمانه است.

علاوه بر آن، پولشویی و تأمین مالی تروریسم نیز تأثیر نامطلوب فوق‌العاده‌ای بر کشورهایی با سیستم‌های مالی شکننده دارد، زیرا وضعیت اجتماعی ضعیف‌تر، وضعیت اقتصادی و تدابیر امنیتی به اهداف سوء جنایتکاران برای تأمین مالی تروریسم یا فعالیت‌های پولشویی کمک می‌کند.

۱- پیامدهای بین المللی و سرمایه گذاری خارجی:

هر کشور در حال توسعه ای که دارای اعتبار برای فعالیت های پولشویی یا فعالیت های تأمین مالی تروریسم باشد، می تواند تأثیر منفی قابل توجهی بر رشد و توسعه کلی خود داشته باشد. موسسات مالی خارجی (FIs) می‌توانند تمام معاملات خود را با شرکت‌ها از بهشت ​​پولشویی محدود کنند، معاملات را گران‌تر کنند، چنین معاملاتی را تحت نظارت بیشتر قرار دهند و سرمایه‌گذاری کلی خود را متوقف کنند.

هر مؤسسه تجاری قانونی که در بهشت ​​پولشویی زندگی می کند، می تواند از دسترسی محدود به بازارهای جهانی یا هزینه های بالاتر به دلیل نظارت بیشتر بر مالکیت، سیستم های کنترل و سازمان های خود رنج ببرد.

در نتیجه، اجرای ضعیف سیاست های مبارزه  با پولشویی و تامین مالی تروریسم در یک کشور ممکن است منجر به مشکلاتی در دریافت سرمایه‌گذاری‌های خصوصی خارجی در اقتصاد چنین کشوری شود. علاوه بر این، برای کشورهای در حال توسعه، واجد شرایط بودن برای کمک دولت خارجی به احتمال زیاد به شدت محدود می شود.

۲- افزایش تصاعدی فساد و جنایت

کشوری که به بهشت ​​پولشویی معروف است بیشتر مجرمان را جذب می کند و فساد را تشویق می کند. عوامل مختلفی منجر به افزایش فساد و جنایت می شود. به عنوان مثال، مقررات ضعیف AML یا CTF، اجرای ضعیف یا انتخابی این مقررات ، مقررات توقیف سنگین، و تحریم های محدود علیه فعالیت های پولشویی. اگر کشوری بیشتر مستعد فعالیت‌های مجرمانه مانند پولشویی باشد، فساد قطعاً با شدت و ارزش بالا اتفاق می‌افتد.

مجرمان یا پولشویان از رشوه خواری نزد نهادهای مرکزی کشورها کمک می گیرند تا تلاش های خود را در زمینه پولشویی با موفقیت انجام دهند.
طرف مقابل رشوه می تواند وکلا، کارمندان و مدیریت موسسات مالی، قوه مقننه، حسابداران، مقامات پلیس، دادستان ها، مقامات نظارتی و دادگاه ها باشد.

اقدامات مؤثر و به موقع در مورد مبارزه با پولشویی و مبارزه با تأمین مالی تروریسم در کشورها می تواند دامنه فعالیت های مجرمانه را به میزان قابل توجهی کاهش دهد، زیرا چنین اقداماتی به طور تصاعدی بر حاشیه سود حاصل از کلاهبرداری های مالی یا پولشویی تأثیر می گذارد.

۳- بخش خصوصی

پولشویی ها از شرکت های پوسته ای استفاده می کنند زیرا این شرکت ها دارای موجودیت تجاری متمایز هستند که ممکن است قانونی یا مشروع به نظر برسند اما در واقع توسط مجرمان اداره و کنترل می شوند. این شرکت های پوسته اساساً وجوه غیرقانونی را با وجوه قانونی یا قانونی مخلوط می کنند تا سهم ناعادلانه و غیرقابل توضیح خود را از درآمد پنهان کنند. بنابراین، شرکت‌های روبه‌رو فقط روی سود رزرو تمرکز نمی‌کنند، بلکه از مبلغ اشغال شده غیرقانونی خود نیز محافظت می‌کنند.

با استفاده از قدرت شرکت های پوسته و سایر سرمایه گذاری ها در شرکت های قانونی، عواید حاصل از پولشویی می تواند برای کنترل تمام صنایع و بخش های اقتصاد کشورهای خاص مورد استفاده قرار گیرد.

این امر احتمال بی ثباتی پولی را به دلیل تخصیص نادرست منابع افزایش می دهد. همچنین راهی برای اجتناب از مالیات و در نتیجه محرومیت از درآمد کشور را تسهیل می کند.

۴- موسسه مالی ضعیف:

پولشویی می تواند به سلامت بخش مالی کشور و ثبات موسسات مالی مانند بانک ها آسیب برساند. پیامدهای منفی معمولاً به عنوان ریسک های عملیاتی، اعتباری، تمرکز و قانونی تعریف می شوند که به هم مرتبط هستند. هر یک از این خطرات با هزینه های مربوط به خود همراه است.

به عنوان مثال، زمانی که یک موسسه مالی خطرات اعتباری را تجربه می کند، به احتمال زیاد به دلیل تبلیغات منفی، اعتماد عمومی به موسسه مالی را از دست می دهد.
در نتیجه، مشتریان، سپرده گذاران، وام گیرندگان و سرمایه گذاران روابط تجاری خود را با مؤسسات مالی که شهرت آنها به دلیل اتهامات مربوط به فعالیت های مجرمانه مانند تأمین مالی تروریسم و ​​پولشویی مخدوش شده است، پایان می دهند.

۵- تلاش های خصوصی سازی

پولشویی ها و جنایتکاران از طریق خصوصی سازی اقتصاد چندین کشور را تهدید می کنند. همه این سازمان های جنایتکار ممکن است از خریداران قانونی هر شرکت دولتی سابق پیشی بگیرند. علاوه بر این، زمانی که وجوه اشغال شده غیرقانونی در این راه مورد استفاده یا سرمایه گذاری قرار می گیرد، پولشویی ها پتانسیل خود را برای انجام فعالیت های مجرمانه بیشتر افزایش می دهند و رشد کشور را از جنبه منفی تحت تاثیر قرار می دهند.

مبارزه با پولشویی به لحاظ اقتصادی، تاثیراتی به شکل زیر دارد:

۱.بالا بردن ثبات موسسات مالی:

پولشویی خطرات مالی بسیاری را به وجود می آورد و خوشبختانه شیوه های بانکی درستی وجود دارد که این ریسک ها را کاهش می دهد. این خطرات شامل احتمال متضرر شدن موسسات مالی و افراد به دلیل تقلب، نقض قوانین و مقررات است. فقدان کنترل های داخلی کافی به طور مستقیم به اجرای پولشویی و سایر فعالیت های مجرمانه کمک می کند. فرآیندهای بررسی دقیق مشتری (CDD) و شناخت مشتری خود (KYC) ، بخش اساسی یک رژیم موثر AML و CTF است. چارچوب AML و CTF عملکرد ایمن و مؤثر سازمان‌هایی را که ریسک پولشویی بالاتری دارند تضمین می‌کند.
چارچوب یا سیاست‌های AML و CTF یک ابزار مدیریت ریسک مؤثر است. علاوه بر آن، یک رژیم موثر AML و CTF نیز احتمال آسیب رساندن به سازمان را در اثر فعالیت های متقلبانه کاهش می دهد.

۲- تشویق توسعه اقتصادی:

پولشویی به طور مستقیم بر اقتصاد یک کشور تأثیر منفی می گذارد. وجوهی که از راه های غیرقانونی تصرف می شوند، مسیری متفاوت از صندوق های قانونی در اقتصاد کشور دارند. مقدار شسته‌شده معمولاً در سرمایه‌گذاری‌های استریل قرار می‌گیرد تا ارزش اصلی خود را حفظ کند یا آن‌ها را آسان‌تر برای سرمایه‌گذاری‌های بیشتر به سایر راه‌های تولیدی منتقل کند. این سرمایه‌گذاری‌ها به وضوح شامل دارایی‌های مصرفی با ارزش مانند املاک، جواهرات، هنر، خودروهای لوکس یا عتیقه‌جات می‌شود. این سرمایه گذاری ها به سادگی هیچ محصول اضافی برای اقتصاد کلان ایجاد نمی کند.
سازمان های جنایی می توانند حتی مشاغل مولد را به سرمایه گذاری های شرورانه تبدیل کنند و از طریق سرمایه گذاری های غیرقانونی صرفاً با هدف شویی به جای بنگاه های انتفاعی اقدام کنند.
برخلاف سرمایه‌گذاری‌ها برای وجوه اشغال شده قانونی، واکنش یک کشور به سرمایه‌گذاری‌های عقیم در نهایت بهره‌وری کل اقتصاد را کاهش می‌دهد. بنابراین، رژیم های مستحکم AML/CTF مانعی برای اجرای مقاصد مجرمانه در اقتصاد هر کشوری هستند. علاوه بر این، این اجازه می دهد تا سرمایه گذاری ها به چیزی مولد تبدیل شوند که به نیازهای مشتری پاسخ می دهد و به بهره وری کلی اقتصاد کمک می کند.

۳- مبارزه با فساد و جرم و جنایت:

یک چارچوب نهادی ثابت AML و CFT، که دارای پیش‌فرض گسترده‌ای برای جرائمی مانند پولشویی است، به مبارزه با فساد و جرم کمک می‌کند. پولشویی جرمی است که مجرمان یا پولشویان را از طریق اعمال مجرمانه زمینه‌ای و پولشویی وجوه تصرف غیرقانونی تسهیل می‌کند. به همین ترتیب، یک چارچوب AML و CFT رشوه خواری را به عنوان یک جرم اصلی در بر می گیرد و اجرای موثر آن فرصت های بسیار کمتری را برای فرد مربوطه فراهم می کند تا به مقامات دولتی رشوه دهد یا آنها را به هر طریق دیگری فساد کند.

سیستم صحیح تصمیم گیری در چارچوب موثر AML و CFT، یک عامل بازدارنده در برابر هر نوع فعالیت مجرمانه است.

نظام های مستحکم، بهره‌مندی مجرمان یا پول‌شویان را از هر یک از اقدامات برنامه‌ریزی‌شده دشوار می سازد‌. در این زمینه، مصادره و ضبط عواید حاصل از فعالیت های پولشویی برای موفقیت هر برنامه AML حیاتی است. از دست دادن درآمدهای حاصل از فعالیت های پولشویی، سود را بی اثر می کند و در نتیجه انگیزه مجرمان برای انجام اقدامات مجرمانه را کاهش می دهد.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع