اقتصاد و توسعه در دنیای امروز

به گزارش اقتصاددان مهدی ناعمی تحلیلگر مسائل اقتصادی در یادداشتی اختصاصی برای اقتصاددان نوشت:

پس از انقلاب صنعتی در غرب ؛ روز به روز بر اهمیت علوم انسانی و اثرات آن در زندگی بشری افزوده شد.

در بین علوم انسانی ؛ علم سیاست و علم اقتصاد ( با زیر مجموعه های آن ) ارتباط خاصی با یکدیگر پیدا کرده و یک نوع همبستگی بین آنها به لحاظ عملکرد ایجاد شده است.

این ارتباط و همبستگی با شروع ایجاد زنجیره تولید و عرضه جهانی امروزه تقریبا به حالت چسبندگی تبدیل شده است.

یعنی اگر کشوری در زنجیره اقتصادی جهانی قرار بگیرد ؛ عملا بایستی جهت حفظ و تامین منافع ملی خود به شکل منطقی و قانونی خود را مطابق با سیاست های دیگر اعضا زنجیره اقتصادی کرده تا بتواند در مسیر رشد اقتصادی و توسعه قرار بگیرد.

قرار گرفتن در زنجیره اقتصادی جهانی ؛ در بهترین حالت عرضه کالای تمام شده است.
اما این بدان معنی نیست که اگر کشوری ماده خام ؛ یا فرآوری شده ؛ یا کالای نیمه ساخته ؛ یا قطعات و یا دانش فنی در این زنجیره تولید و عرضه می کنند دارای اهمیت نباشند.

کشورهای در درون زنجیره اقتصادی به شکل همزمان تولید و عرضه کننده و در عین حال مصرف کننده محصولات و اقلام درون زنجیره اقتصادی هستند.

دلیل اصلی ایجاد زنجیره های جهانی اقتصادی باز می گردد به نقش اصول مزیت ( مطلق و نسبی ) اقتصادی و قابلیت افزایش کارایی و بهره وری هر کشور عضو.
در واقع اعضا هر زنجیره موجب هم افزایی و ارتقا سطح اقتصادی داخلی خود با همکاری و مشارکت و استفاده از توانایی های دیگر اعضا با خود هستند.

امروزه مفهوم خودکفایی به معنی تولید همه محصولات مورد نیاز توسط یک کشور با این شیوه ارزش خود را از دست داده است.

دلیل این تغییر ارزش باز می گردد به :
– تنوع محصولات مورد نیاز امروز
– ارتقا کیفیت محصول تولیدی به لحاظ تخصصی شدن
– کاهش هزینه و قیمت تمام شده محصول تولیدی
– بحث امنیت اقتصادی

در واقع بایستی این گونه مثال زد که یک کیک درآمدی ایجاد می‌شود که هر کشور بنا به توانایی ها و قابلیت اقتصادی خود یک درصد از این کیک درآمد را به دست می آورد.

پس از حصول درآمد این کشورهای عضو هستند که بایستی از درآمد حاصله با یک سیاست اقتصادی منطقی و عقلانی منطبق بر منافع ملی در مسیر رشد اقتصادی و توسعه خود حرکت کنند.

در اینجا در دنیای امروز به خوبی متوجه چسبندگی علم اقتصاد و علم سیاست ؛ چه در امور خارجی و یا داخلی ؛ می‌شویم.

یعنی کشوری که تاثیر صفر یا بسیار کم در زنجیره اقتصاد جهانی دارد ؛ با توجه به تغییر مفهوم خودکفایی ؛ در سطح بین الملل قدرت سیاسی و چانه زنی ندارد یا کمتر دارد و از امنیت اقتصادی پایین تری برخوردار است .

از طرف دیگر اگر در سیاست داخلی نظام و تعریف درستی از الگوی اقتصادی ( حکمرانی و کشورداری ) نداشته باشد ؛ با وجود عضویت در زنجیره جهانی اقتصادی در هر سطح ؛ با مشکلات و بحران های عدیده اقتصادی روبرو خواهد بود.

پس برای اینکه بتوانیم دارای رشد اقتصادی و توسعه باشیم ؛ بایستی جایگاه خود را در زنجیره جهانی اقتصادی ایجاد کرده و درصدد ارتقا و تثبیت آن بر مبنای مزیت های اقتصادی و پتانسیل کشور باشیم.
در همین راستا نیز باید سیاست ( داخلی و خارجی ) کشور جهت تامین منافع ملی بر همین اساس باشد.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع