اعاده حیثیت بر باد رفته توسط نامه ۶۱ تن از اقتصاددانان

وقتی گروهی به خود زحمت نوشتن نامه می دهند، یا باید مطلب جدیدی را به سمع و نظر مسولین برساند و یا اینکه بخواهد از حیثیت و تخصص خود دفاع کنند.

اقتصاددان: در این نامه هیچ یک از این دو انگیزه مشاهده نمی شود. نامه حاوی یکسری از مطالبی است که در روزنامه ها به صورت مکرر و هر روزه نوشته می شود. عنوان کردن دوباره و سه باره مطالبی که دیگران عنوان می کنند، باعث خستگی و ملال می شود، و خوانندگان رغبتی به مطالعه آن نمی بینند.
دومین موضوع این است ، وقتی یک اقتصاددان نکته ای را عنوان می کند، بطور معمول باید مطلبی باشد که افراد دیگری نتوانند عنوان کنند.
وقتی این نامه نه مطلب جدیدی داشته باشد و نه نکته حایز اهمیت، این امر باعث می شود، نوشتن چنین نامه هایی، حیثیت علم اقتصاد و اقتصاد دانان را ساقط کند.
لذا بر آن شدم تا با نوشتن مطلبی، سعی کنم حیثیت بر باد رفته علم اقتصاد توسط این ۶۱ تن اقتصاددان را اعاده کنم. باشد تا این عزیزان در نوشته های خود دقت کنند.
همانطور که همه می دانند، علم اقتصاد ، علمی است بر پایه یکسری نظریات تجربی بنا نهاده شده است. این علم ابتدا ، توسط الگوی های ریاضی و روشهای آماری روابط متغیرهای مختلف تخمین و برآورد می شود، سپس بر اساس یافته های حاصله یکسری جملات و گذاره های منطقی برای فهم عموم و تصمیم گیرندگان ارایه می شود.
مشکلی که دولت فعلی با آن دست به گریبان است. عنوان کردن گذاره ها و جملات منطقی نیست. کما اینکه مسولین دولتی فعلی و حتی قبلی با این گذاره ها و جملات آشنایی دارند و بهتر از اقتصاد دانان آن را پشت سر هم ردیف می کنند.
مشکل اصلی مسولین نسنجیدن سیاست های اجرایی است.
دولت ها برای اجرای هر سیاست و اقدامی نیاز به سنجش متغیرهای تاثیر گذار بر آن اقدام دارند. برای همین منظور قبل از اجرای هر اقدامی روابط علت و معلولی پدیده های اقتصادی با الگوی های ریاضی و روش های آماری مشخص می شود. از این طریق وزن و تاثیر گذاری هر کدام از متغیرها معین و بهترین تصمیم اتخاذ می شود.
مثلاً پدیده تورم ، علل مختلفی دارد، حال اگر دولتی فکر کند که با محدودیت بودجه دولتی می تواند تورم را کنترل کند به بی راهه رفته است. برای مهار تورم ابتدا باید عوامل تاثیر گذار بر تورم، توسط فرمول‌های ریاضی مشخص و تاثیر گذاری هر متغیر بر تورم توسط روشهای آماری تخمین زده شود. سپس با توجه به فرمول ، در مورد مهار تورم نسخه پیچید. والا اگر بخواهیم فقط با محدودیت بودجه و بالا نبردن حقوق کارگر و کارمند، تورم را مهار کنیم، قطعا به بی راه رفته ایم. چون نه تنها تورم مهار نمی شود که ممکن است تورم چند برابر هم شود که شده است.ادامه این روند ممکن است، باعث رکود اقتصادی و کوچک شدن سفره مردم شود، که خسارت های جبران ناپذیری به اقتصاد وارد می کند.
لذا مشکل اصلی دولت سیزدهم عدم استفاده از اقتصاددانان خبره در پستهای مشاوره برای سنجش الگوهای ریاضی و تخمین ضرایب متغیرها توسط روشهای آماری است. بطوریکه این دولت هر سیاستی را اجرا می کند نتیجه معکوس می گیرد.
لذا اگر دولت می خواهد سیاستهای موفقی را تجربه کند ،نباید خود را از مشورت اقتصاد دانان خبره محروم کند.
در حال حاضر ، در نهاد ریاست جمهوری و وزارتخانه ها ی تاثیر گذار ، هیچ مشاور قدرتمند اقتصادی حضور ندارد. بطوریکه نصیحت خیر خواهان این دولت به هیچ نتیجه ای منتج نمی شود.

/پ