وزش هر گردباد پیش از هر «کس و کار»، «خس و خار» را به «بالا می کشاند» و بر «صدرا می نشاند». در هر«دریای موّاج»، «بلوای امواج»، با هر «کولاک»،هر «خس و خاشاک» را چون «خوی خیزاب» به «روی آب» می آورد. آن گاه که «گردباد می وزد» پیش از هرکس «نقّاد را می گزد»!