کاروان سراها مسافرخانه های بین راهی بودند که کاروانیان یعنی مسافران در آنها اطراق و استراحت می نمودند و با رفع نیازها و تأمین مایحتاج به ادامۀ سفر می پرداختند. این حداقل کارکرد کاروان سراها بوده است. آنها درگسترش فرهنگ و نشر علم از طریق تضارب آرا و طرح مباحث علمی و کلامی که بین

در پی مطلبی درباره «دیدن» بودم. سال‌ها قبل خوانده بودمش. یادم آمد که در کتاب پرسش‌های زندگی نوشته فرناندو سوتِر (ترجمه عباس مخبر، تهران، طرح نو، ۱۳۸۴، ۳۴۰ص) آن را دیده‌ام. کتاب را بعد از سال‌ها برداشتم و سریع مطلبم را یافتم. اما دلم نیامد کتاب را زمین بگذارم، دوباره شروع کردم به خواندن بخش‌هایی