(به بهانۀ روز کارگر) کارل مارکس در جای دیگر می نویسد: «نیروی کار کل جامعه، که متبلور در ارزش کل کالاهای تولید شده توسط جامعه می‌باشد، علی رغم این که از واحدهای بی شمار افراد به وجود می آید، در اینجا به عنوان تودۀ همگن نیروی کار انسان تلقّی می شود. هریک از واحدهای مذکور

برخی از سیاست پیشگان هدف از سیاست ورزی را پیروزی در عرصه های سیاسی – به هر قیمت – می دانند . در دیدگاه اینان هدف، وسیله را توجیه می کند!! آنان با توسُّل به باورهای خشک ، تحجّر محض و دُگماتیسم حاکم بر اندیشه هایشان ، خود و باورهای خود را ، حقیقت محض

وقتی «شهروندان وطن» و «ورجاوندان میهن»، «شب را با تب» و «تب را با تعب» می گذرانند، و مردم در«سفره ها نان ندارند» و در«حُفره ها جان می سپارند»، چه سود که زمامدار«شام تا بام در حال قیام» و از «بام تا شام در حال صیام»باشد ، یا روزها را در «نشاط رَباب» بگذراند و