چه کسی زیرک تر است؟

برخی از سیاست پیشگان هدف از سیاست ورزی را پیروزی در عرصه های سیاسی – به هر قیمت – می دانند . در دیدگاه اینان هدف، وسیله را توجیه می کند!! آنان با توسُّل به باورهای خشک ، تحجّر محض و دُگماتیسم حاکم بر اندیشه هایشان ، خود و باورهای خود را ، حقیقت محض می نامند و در راه موفّقیّت و پیروزی تفکّرات و اعتقادات خود هر امری را مباح و بلکه ضروری ، مجاز و واجب می دانند . این افراد گاه – متاسّفانه – انجام یک کار منکر و گناه و جُرم مُحرز را برای نیل به اهداف – به قول خودشان حق – مجاز و ضروری می شمارند و خود را نیز بسیار زیرک ، سَیّاس و مرد عمل محسوب می کنند .

حال ببینیم این مشی و رفتار با سیره و گفتار و رفتار حضرت امیرمومنان علی علیه السّلام بیشتر همخوانی دارد، یا با روش آلترناتیو ایشان ، معاویه ؟

حضرت دردمندانه اظهار می دارند:

وَاللهِ مَا مُعَاوِیَهُ بِاَدهَی مِنِّیِ وَ لَکِنَّهُ یَغدِرُ وَ یَفجُر وَ لَو لَا کَرَاهِیَهُ الغَدرِ لَکُنتُ مِن اَدهَی النَّاسِ لَکِن کُلُّ غُدَرَهٍ فُجَرَهٌ وَ کُلَّ فُجَرَهٍ کُفَرَهٌ وَ لِکُلِّ غَادِرٍ لَوَاءٌ یُعرَفُ بِهِ یَومَ القِیَامَهِ وَاللهِ مَااَستَغفِلُ بِالمَکِیدَهِوَ لَا اَستَغمِزُ بِالشَّدِیدَهِ.

به خدا سوگند، که معاویه از من زیرک تر نیست ، امّا او حیله گر و جنایتکار است. اگر نیرنگ نا پسند نبود، من زیرک ترین افراد بودم ، ولی هر نیرنگی گناه و هر گناهی نوعی کفر است .روز قیامت دست هر حیله گری پرچمی است که با آن شناخته می شود .به خدا سوگند من با فریب کاری غافل گیر نمی شوم و با سخت گیری ناتوان نخواهم شد.

(نهج البلاغه -خطبه ۲۰۰)