نویسنده : دکتر فاطمه پاسبان استاد وعضو هیات علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی ومنابع طبیعی خراسان رضوی بارها و بارها این عبارت را شنیدیم که ” حکمرانی خوب ” لازمه توسعه پایدار جهان کنونی است، چرا که دولت و حاکمیت بدون حضور فعال جامعه مدنی و بخش سوم اقتصاد نخواهند توانست به اهداف توسعه
اقتصاد ایران در چند سال اخیر با تحریم و پیامدهای ناشی از تحریم (نوسانات نرخ ارز، تورم فزاینده، کسری بودجه و…) روبه‌رو بوده و از سال ۱۳۹۸ شیوع ویروس کووید ۱۹ که تمامی استان‌های کشور را درگیر خود کرده است با شوک‌های متفاوتی روبه‌رو شده که بر تولید و فعالیتهای زنجیره ارزش هر محصول و
جراحی اقتصادی دولت و آسیب ها بیش از یک سال از عمر دولت سیزدهم گذشته و همه مردم کشور اعم از تولید کننده ، تاجر،کارگر، معلم، کارمند و … منتظر تحقق شعارهای انتخاباتی دوره ریاست جمهوری رییس دولت سیزدهم بودند از جمله: وعده ایجاد شفافیت حداکثری در اقتصاد، خشکاندن ریشه های فساد و رانت خواری،
شاید بارها در اندیشه خود کلنجار رفتیم چرا بخش کشاورزی در میان فعالیتهای بخش صنعت و خدمات ، همواره متهم اول بحران آب در ایران است؟ آمایش سرزمین، حکمروایی خوب ، کشاورزی هوشمند، رعایت الگوی کشت، کشت فراسرزمینی، کاهش ضایعات ، زنجیره ارزش و … چرا هیچ کدام کامل و جامع اجرایی نمی شود؟ چرا
سرمایه گذاری در بخش کشاورزی مهمترین وموثرترین عنصر برای ارتقا بهره وری و راندمان تولید و پایداری بخش کشاورزی است. افزایش سرمایه گذاری در بخش کشاورزی فقر و گرسنگی در مناطق روستایی را کاهش داده و ضامن اقتدار و امنیت غذایی کشور میباشد. سرمایه گذاری کشاورزی نقش کلیدی درریشه کن کردن فقر و گرسنگی و
نویسنده : دکتر فاطمه پاسبان استاد وعضو هیات علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی ومنابع طبیعی خراسان رضوی آمار و ارقام حاکی از آن است که در سال‌های اخیر بخش صنعت با روند رو به رشد اندکی مواجه بوده است و مهمترین مشکل این رشد اندک عدم‌توجه به استراتژی توسعه صنعتی برای هر محصول صنعتی
