گفت: تفتیش عقاید ممنوع است. گفتم: داری سخنرانی می کنی؟ گفت :نشریات و مطبوعات در بیان مطالب آزادند. گفتم: تو را امروز چه شده که حرف های بودار می‌زنی؟ گفت :هر نوع شنود ، تجسّس و سانسور ممنوع است! گفتم: داری تشویش اذهان عمومی می‌کنی! گفت :تشکیل اجتماعات و راه پیمایی‌ها بدون حمل سلاح آزاد

گفت: برای یک کشور آیا تهیّه و ساختن موشک و سایر تسلیحات لازم‌تر است یا تهیّۀ نان و قوت مردم؟ گفتم: هر دو. هر کشور باید دارای ارتش و اسلحه و قدرت نظامی باشد، ولی همۀ این قدرت نظامی باید از کشوری آباد و مردمی آزاد دفاع کند، نه سرزمینی خراب و مردمی فقیر و

گفت: در این دولت مسئولان بیشترین سخاوت را در هزینه‌کردن اعداد و ارقام دارند! گفتم: چه اعداد و ارقامی؟ گفت: مثلاً چهار میلیون مسکن،یک میلیارد اصله درخت،ایجاد شغل با یک میلیون تومان و…. گفتم: هنوز دیر نشده! باش تا صبح دولتت بدهد کاین هنوز از نتایج سحر است گفت: کاربرد این اعداد و ارقام،آدم را

گفت: عزیزی نوشته: اگر ما به جای مخارج ساختن هزاران گنبد و بارگاه پر زرق و برق برای امام‌زاده‌ها؛۲٫۷۰۰٫۰۰۰ هکتار کویر را با صفحات برق خورشیدی می‌پوشاندیم؛ از طرفی تبخیر آب کویر کمتر انجام می‌گرفت و از سوی دیگر از برق حاصله نیز می‌توانستیم آب دریا را تصفیه کنیم و ایران را سرسبز نماییم. خوشبختی

گفت: ویژگی بارز قرن بیست‌ویکم چیست؟ گفتم:این قرن را «عصر انفجار اطّلاعات» می دانند.با گسترش شبکه‌های پیام‌رسانی و کاربرد رایانه،سرعت اطّلاع‌رسانی و رشد آگاهی مردم به شدّت افزایش یافته‌است. گفت: پس چرا دولت ما بسیاری از شبکه‌های اطّلاع‌رسانی و ارتباطی را با فیلت‌کردن به روی ما بسته ‌است؟ گفتم: آنان با گمان خود با فیلترکردن

گفت: این همه خبرهای دزدی فرش‌های قیمتی موزه،اختلاس‌های کلان و فسادهای گوناگون می‌شنویم،چرا عاملان آن ها دستگیر و محاکمه نمی‌شوند؟ گفتم: والله! چه عرض کنم؟ خودت می‌توانی علّتش را حدس بزنی؟ گفت: بله! اختلاسگران دو گروه اند:محترم و نامحترم! گروه اول آفتاب را می‌دزدند و گروه دوم،آفتابه را! گروه اول چون آفتاب را می‌دزدند،فضا کمی