گفت: در امتحان ورودی برای استخدام در وزارتخانه رد شدم. گفتم: مگر به تو نگفته‌بودم که هر چه گفتند،بگو چشم؟!احتمالاً باز هم کلّه‌شقّی و #سیاهنمایی کرده‌ای،طردت کردند! گفت:نه! اتّفاقاً بنابه توصیۀ تو بنا را بر این گذاشتم که هر چه گفتند،بگویم«چشم»! گفتم: پس غیرممکن است تو را رد کنند.حالا بگو در امتحان از تو چه
گفت: شنیده‌ام که برخی از اونوری‌ها از طنزهای سیاهنمایی من ناراحت می‌شوند و مرا متّهم به نادیدن مثبت‌ها می‌کنند. گفتم: بله،درست شنیده‌ای و درست می‌گویند.تو چرا همیشه فقط منفی‌ها را می‌بینی؟ گفت: فریاد بلند من که از عنوان مطلبم پیداست و در گوش‌ها می‌پیچد که خودم می‌گویم و معترفم که دارم #سیاهنمایی می‌کنم .حالا به
گفت: خوشحالم که قطار پیشرفت با شتابی بی‌نظیر روی ریل تعیین‌شده راه‌ها را می‌پیماید و لحظه‌ای سرایستایی ندارد! گفتم: آفرین بر تو که امروز چشم #سیاهنمایی را بسته‌ای و چشم مثبت‌نگری را بازکرده‌ای!هر روز همین‌گونه باش. حالا بگو ببینم چه چشمه‌هایی از پیشرفت را دیده‌ای؟ گفت: آقای رئیس‌جمهور چندی پیش در یک تصمیم انقلابی دستور
گفت: من دیروز در خیابانی به سوی خانه می رفتم. جمعی را دیدم که پشت در بسته یک مغازه صف کشیده‌بودند. من هم به گمان این که کالایی مواد غذایی کمیابی می دهند، در ته صف ایستادم.پس از مدّتی لحظه به لحظه صف طولانی می‌شد.از نفر جلویی پرسیدم: این صف چیست؟ و چه می‌دهند؟ او
گفت:یکی از استادان دانشگاه می‌گفت: شش نفر مترجم همراه وزیر خارجه برای مذاکره به خارج رفته‌اند،آخرش نفهمیده‌اند، طرف خارجی چه گفته‌است!! گفتم: مسئولان ما به اندازۀ کافی سواد دارند گفت: خبرنگاری از یکی از این مسئولان پُرسواد و پُرمعلومات(!!!) به طعنه می‌پرسد: شما این همه علم و سواد را از کجا آورده‌اید؟! آن مسئول بادی
گفت: من نمی‌دانم چرا مردم این قدر از گرانی ارزاق و کالاها می‌نالند؟ گفتم: بالاخره باید نیازهای تغذیه‌ای هر انسان تامین شود تا بتواند زنده بماند. اصلاً مهم‌ترین هدف انقلاب ما احقاق حقوق مستضعفان و نفی مستکبران بود و هست. گفت: چه اشکال دارد مردم روزی یک‌وعده غذا بخورند؟! گفتم: مگر امکان دارد؟ این چه
