گفت: آیا وزرای این دولت انقلابی در رشتۀ مربوط به انجام وظایف وزارتخانۀ تحت مدیریت خود تجربه و تخصّصی هم دارند؟ گفتم: من دقیقاً بررسی و تحقیق نکرده ام،ولی قطعاً آقای رئیس جمهور وزیر غیرمتخصّص را به کاری نمی گمارند! گفت: از وزیر محترم آموزش و پرورش همین پرسش را می پرسند،پاسخ می دهد: یک
گفت: این واژۀ «همت» از کجا آمده و به چه معنایی است؟ گفتم: این سه حرف اول «هزار میلیارد تومان» است. گفت: آیا این واژه را از کتیبه های تخت جمشید یا از نوشته های کورش کبیر استخراج کرده اند؟ گفتم: نه! این از برساخته های جدید است. گفت: این واژه را برای شمارش ارقام
آنان که «خودارزند» ، «خردمی ورزند». اینان نه به «ساز کژاندیش»،که با «آواز خویش» می رقصند. ولی «لاده های پلید»، «قلّاده های تقلید» بر گردن دارند. آنان «حریصانه به میز می چَسبند» و «چاپلوسانه با مِهمیز می خُسبند» نه «بالی برای بالیدن» دارند و نه «سوالی برای سگالیدن»! بیاییم «آنسان»،«انسان» باشیم، که برای ما «عبادت»
گفت: سرانجام گرۀ کور اقتصادی کشور را یک نابغۀ دردآشنا گشود! گفتم: آفرین بر تو و این نابغۀ بی نظیر! حالا زود بگو ببینم چطوری این گام بلند تاریخی را برداشته است؟ گفت: دربارۀ توجیه وضع نابسامان اقتصادی فرموده اند: شش وزارتخانه اقتصادی دست لیبرال‌هاست. فقط یک وزارتخانه را به دست جریان حزب اللهی بدهید
«امر به معروف» نه «امری مخوف» است، که هر «شهروند را زار بیازارد» و هر «خردمند را در فشار گذارد». هر شهروند در راستای انجام «رسالتِ شرگریزی» و «اصالتِ مُنکرستیزی»، می تواند با «پایشِ راژمانی» و «همایشِ همگانی»، «شهریاران» را در برابر «شهروندان»، نه تنها «اُلگو»،که «پاسخگو» نماید. این دو اصل «امر به معروف» و
جناب حکیم معلّم خصوصی شاهزاده هردمبیلک هر روز به قصر شاهانه می رفت و به شاهزاده درس می داد. روزی وقتی به خانه برگشت همسر و فرزندانش دیدند حکیم لبخندی پنهان دارد که انگار می خواهد مطلب خنده داری تعریف کند. همسرش با خنده گفت: انگار لطیفۀ خنده داری زیر زبان داری. بگو ما هم
