چرا تمدن ایرانیان کهن انقدر پیشرفته بود؟

دکتر محمد رسولی، شاهنامه شناس پس از پژوهش های بسیار و ارائه بیش از صد نوشــتار و تألیف دهها کتاب با موضوع شاهنامه، به مطلب مهم و جالبی راجع به شــاهنامه رســیده که آن را در قالب یک فرضیه بیان داشت. او اظهار کرد: «گرچه بیان مطلب فوق در حد فرضیه است، اما نشــانه ها و قرائن آنچنان قوی اســت که تأمل و توجه هر صاحب اندیشهای را به خود جلب میکند.»

وی گفــت: «ایــن فرضیه از ســال ها پیش به ذهن مــن خطور کرد و رفته رفته با برخورد با نشانه های دیگر و تحقیقات علمی تا اندازه زیادی به درســتی این تفکر درونی دامن زد و اکنون در حد یک فرضیه برای نخستین بار در تاریخ شاهنامه پژوهی مطرح میشود.
رســولی افزود: «اشــخاص فرازمینی (آدم فضاییها) تمدن پیشرفته ایــران عهد کهن را پی ریزی نموده اند و در شــاهنامه بارها به آنها و کارهای آنان به رمز اشــاره شــده اســت. ممکن است با جملات اخیر شــگفت زده شده باشــید و ناباورانه به موضوع بنگرید. اما هنگامی که دلایل را بشنوید در درستی این احتمال و فرضیه انباز میشوید.»
این مدرس شــاهنامه، نشانه و دلایلی را از شاهنامه برای درستی این فرضیه به این شرح برشمرد:
«.۱ همه پژوهش های شــاهنامه نشــانگر آن است که شاهنامه کتابی علمی اســت و هیچ بیتی از آن بی اســاس نیست و هر چه در آن است صحیح و درست و راست است.
.۲ برخی امور و کارها در شــاهنامه آمده است که از دست بشر عادی، آن هم انســان چند هزار ســال پیش که دانش و ابزار و فناوری امروز را نداشته، ساخته نیست.
.۳ خود شــاهنامه می فرماید، چیزهایی را که در این کتاب است دروغ و افسانه مپندارید. تو این را دروغ و فسانه مدان!» این شاهنامه پژوه افزود: «جمع سه داده بالا ما را با معما و پرسش های بی پاســخ روبه رو میکند. پرسش هایی که بی پاسخ می ماند و تاکنون استادان شاهنامه نتوانسته اند پاسخ یکسان به برخی پرسش ها بدهند و هر استادی پاسخی کم و بیش متفاوت با دیگری راجع به پرسش های مهم شاهنامه داده اند. برای مثال راجع به چیستی سیمرغ، پاسخ های متفاوت داریم. راجع به چیستی دیو و دیوها پاسخ های متفاوت و اغلب غیرقانع کننده داریم.» رسولی با اشاره به فرضیه خود گفت: «ساکنان کرات در کهکشان های دیگر که زمان و بالطبع مکان متفاوت از ما (زمینی ها) دارند با سفینه های فضایی و انواع وســایل پروازی به زمین آمده و چون فلات ایران را به جهات گوناگون از جمله موقعیت جغرافیایی مناســب، بهترین جای کره زمین جهت شکوفایی تمدن بشری تشخیص داده اند، در اینجا به ایجاد ارتباط با انســان های زمینی و راهنمایی آنها پرداخته اند. آنها
سبب شده اند که تمدن خیره کننده ای در ایران ایجاد شود. تمدنی که از هر جهت بســیار درخشــان و پیشرفته بوده است. برای مثال انسان ایرانی به تمامی بیماری ها و درمان همه دردها مســلط شــده بود. در حدی که مرگ ناشی از بیماری از بین رفته بود.»

این اســتاد ادب و فرهنگ افزود: «مســایل علمی که نیاکان ما در آن دوردستهای تاریخی داشته اند و امکان دانستن آنها بی آنکه به جو زمین پرواز کنند، وجود نداشته است. برای مثال از کجا میدانسته اند که شــهر نیمروز در سیستان جایی است که مناسب برای تعیین وقت جهانی است؟ برای همین حتی نام آن را نیمروز (نصف النهار) گذاشته بودند. یا مناسبت های اخترشناسی در طول سال مانند نوروز را از کجا میدانسته اند که درست در چنین روزی (یکم فروردین) تعادل برقرار می شــود و در نیمکره شــمالی زمین که نوروز است برابری بین روز و شب برقرار می شود؟»
این شاهنامه شــناس گفت: «به راستی به همین یک موضوع فکر کنیم که انسان خیلی قدیمی در ده هزار سال پیش و یا حتی قبل تر، از کجا این را میدانســته که در ظهر روز یکم فروردین خورشید بر مدار صفر درجــه ی زمین به طور عمود قرار دارد و می تابد؟ جز این می توانیم به
پاســخ برســیم که افرادی که از بالا آمده اند این را دیده و می دانستند و به زمینی ها گفته اند؟! این پاســخ احتمالی زمانی تقویت میشود که
میبینیم (دیوها)ی شاهنامه که اغلب دانشمند هستند و در شاهنامه از انسان ها آگاه تر و با دانش بیشتر هستند، جمشید پیشدادی را سوار
بر یک وســیله پرنده هوایی نموده و تا نزدیک خورشــید بالا میبرند! هــرگاه جمشــید بخواهد دیوها او را از یک جای صاف و مســطح که
مناسب پرواز هوایی است (هامون) به آسمان میبردند.
که چون خواستی دیو برداشتی
ز هامون به گردون بر افراشتی!
چو خورشید تابان میان هوا
نشسته بر او شاه فرمانروا!»
رسولی بیان داشت:«این دیوها همان ها هستند که به تهمورث خط و نوشتن آموختند! همین دیو بعدها یک جایی هم می آید و به کیکاووس پیشنهاد رفتن به کرات دیگر را می دهد و از او می خواهد که روش رفتن و شــیوه ساختن وسیله مناســب را یاد بگیرد و کیکاوس دانشمندان
ایرانی را برای انجام این کار جمع میکند و در وهله نخســت هم قصد رفتن به کره ماه را که راحت!! است مینماید:
کزین چرخ چند است تا چرخ ماه؟
ز دانندگان بس بپرسید شاه!»
وی در ادامــه گفــت: «میبینیم اینجا هم این را می دانند که ســفر به کرات دیگر ممکن اســت. چه بســا چون دیده اند دیگرانی از کرات دیگر به زمین می آیند، فرا گرفته اند یا دســت کم شــنیده بودند که چنین ســفرهایی در زمان های گذشــته بوده است. توجه به سیمرغ و کارهایی که می کند و نیز نام آن که در واقع سیم مرغ است و سیم نام نوعی فلز اســت که با هم می شــود مرغ آهنی، که گونه ای سفینه را در ذهن تداعی می کند، این نیز از جمله نشــانه های دیگر اســت که زال هم جایی به هنگام ســخن از ســیمرغ، اشاره به این دارد که او از طرف خورشید می آید!
بدو گفت زال؛ ای خداوند مهر
چو اکنون نمودی بما پاکچهر »
وی ادامه داد: «میدانیم که مهر نام دیگر خورشــید اســت. زال که از اوان کودکی با این سیمرغ به عنوان سرنشینان سفینه فضایی برخورد
و آشنایی داشته، دائماً در تنگی ها و گرفتاری ها با او در تماس و ارتباط است. چنانکه در شاهنامه آمده:
شنیدم که دستان جادوپرست
بهر کار یازد به خورشید دست!»
این شــاهنامه پژوه اضافه کرد: «از جمله دلایل دیگر ســاخت بناهای عظیم با ســنگ های غولپیکر در ایران اســت که ســپس مانند آنها در دیگر نقاط دنیا هم ســاخته شــده اســت. تخت جمشید و پارسه و زیگورات را چه کســی ساخته است؟! در شــاهنامه هم چندین بار به ساختمانهای بزرگ و عجیب اشاره شده است.
به سنگ و به گچ، دیو! دیوار کرد
نخست از برش هندسی کار کرد.»
رســولی بیان داشت:«چرا باید در هر کار مهمی که شاهنامه میگوید ســر و کله این دیوها پیدا بشود؟! راستی چه کسانی به ایرانیان چنین دانش پیشــرفت های یاد داده بودند که اندکی از آن در شهر سوخته زیر تل خاک و در اعماق قرون و هزاره ها خفته است؟!»