و دوباره با زبان فارسی مان اوج می گیریم

ابوالفضل بابادی شوراب/لُربختیاریِ فارسی زبان

این روزها که بی بی سی فارسی به بهانه روز زبان مادری اما در واقعیت بخاطر تحریک فعالیت‌ گروه های تندروی تجزیه‌طلب قومی و شرایط بد اقتصادی کشور و عملکرد دولت ها در بهبود اقتصاد و زندگی مردم، فرصت طلبانه بدنبال تضعیف زبان فارسی، این زبان مشترک تمامی مردم ایران آمده، آیا نباید از وضعیت آینده کشور و خطر عدم حفظ یکپارچگی ملی بترسیم؟آیا از بدخواهان تاریخی چندهزارساله مان، روم و یونان که امروز در قامت روسیه و آمریکا و اروپا در آمده اند و چین هم به آنها اضافه شده، نباید ترسید؟

این سرزمین از تمدن و هنری که از پیج و تاب هزاران سال زیستن مردمش شکل گرفته، غنی و پربار است، تنها باید به آن ارزشهای تاریخی خود بازگردیم و تبلیغ کننده جهان بینی ایرانیِ خود باشیم.

ضمنا ایرانی هیچگاه با هیچ کشور و مردمی دشمنی نداشته و نورزیده و اگر جایی هم جنگ کرده برای دفاع بوده و یا دفع خطر، که از حق طبیعی او نشات می گرفته، اما آنها که امروز به نام دفاع از زبان مادری در کلاب هاوس و در رسانه های خارجی به زبان فارسی هجوم می برند و دم از اتحاد اقوام و ملیت های ایرانی برای دفاع از زبان مادری و مقابله با زبان فارسی می زنند، بدانند که اگر زبان فارسی نبود، تویی که ناسپاسانه فارسی را به سخره می گیری نمی توانستی حرف از اتحاد با هموطنان عزیز لر و عرب و ترک و کرد و ترکمن و گیلکی و مازنی و بلوچ و…بزنی، هرچند که این سخنها و ادعاهایت برای خانه خراب کردن زبان فارسی و سرزمین ایران و نابودی اقوامش است!

تو از اتحاد اقوام ایرانی سخن می گویی، اما دروغ می گویی چون که می خواهی نخ تسبیح این اتحاد که زبان فارسی است را پاره کنی و با جدایی طلبی از ایران، بین اقوام مهربان این سرزمین، مرز و جدایی بسازی!

اما زبان فارسی، زبانی ریشه دار است، زبان پیوند، اتحاد و عاشقی ایرانیان با یکدیگر بوده و هست، که اگر این زبان نبود، بسیاری از داستانهای سوزناک عاشقی و یا پیوندها و وصلت های خانوادگی و ازدواج میان ایرانیان شکل نمی گرفت، ضمن اینکه زبان فارسی به همه ایرانیان از همه جغرافیاها و قومیتها به یک اندازه تعلق دارد و کمتر و بیشتر ایرانی نداریم.

زبان فارسی ما را پیوند می دهد، آن هم در دنیایی که به نام گلوبالیسم و جهانی سازی، ریاکارانه سخن از پیوند دادن می دهد، اما در باطن برای جدایی میان مردم ها می کوشد، به نام دین و مذهب و جغرافیا و زبان بین شان اختلاف می اندازند تا بتوانند کنترل شان کنند و کسی هم نپرسد چرا برخی کشورها برابرترند و حق وتو دارند و خیلی های دیگر ندارند؟

اما ما ایرانی هستیم، مردمان صلح طلبی که همچون ققنوس در آتش خشم تاریخ و بدخواهانِ زبان فارسی و هویت مان می سوزیم، اما دوباره جان می گیریم، دوباره بلند می شویم و دوباره با زبان فارسی مان، اوج می گیریم.