وقتی فساد می بینید ؛ تماشاگر نباشید !

اقتصاددان :   در جهان امروز و حتی در پیشرفته ترین کشورهای جهان ؛ فساد در انواع مختلف سایه سنگین خود را بر نظام اجتماعی و اقتصادی و مناسبات انسانی انداخته و قدرت و نفوذ آن نه‌ تنها در عرصه عمومی و مدیریت کلان که در خصوصی ترین ساحت زیست فردی هم تعمیم یافته است. اما شاید در هیچ زمان و شرایطی مثل امروز نقش فساد در جامعه برجسته و با اهمیت نباشد. به طوری که بخش عمده‌ای از فرآیند زندگی آدمها چه از منظر فردی و چه نگاه اجتماعی و گروهی با فساد عجین شده و در لایه های رفتاری آدمها نفوذ پیدا کرده است.

فساد در هر جامعه ای که باشد فرزندانی خطاکار متولد می کند و آینده گان را به زیستی نامشروع پیوند می دهد. فساد حتی در ابعاد کوچک می تواند ساختار سیاسی و اقتصادی و اجتماعی جامعه را تحت تاثیر خود قرار داده و آن را دچار قبض‌‌ و بسط کند. این تهدید خطاکار علاوه بر این که می تواند جامعه را به سمت سقوط و ویرانی سوق دهد مناسبات ارزشمند انسانی را از درون پوچ و خالی نموده و برکت و خیر دنیا و آخرت را به باد فنا و نیستی می دهد. فساد به شدت ویرانگر است و محال است جامعه با فساد به رستگاری و سعادت برسد‌.

اما فساد الزاما رشوه یا رانت و یا اختلاس نیست. فساد اخلاقی هم نیست. این اژدهای هفت سر مدل های مختلفی دارد که بنا بر مقتضیات و شرائط جامعه نمود می یابد و اظهار وجود می کند. گاه در قامت یک مدیر و مسئول ظاهر می شود و اعتماد عمومی را به خود خدشه دار می کند و گاهی در جلد یک شهروند عادی خودش را نشان می دهد که در رفتارهای معمولی و روزمره هویت می یابد. چه یک مدیر شناخته شده که نمی خواهد توجهی به خواسته های مشروع مردم داشته باشد و امورات کاری خود را دست کم یا هیچ می انگارد و چه یک شهروند عادی که اصول و قواعد انسانی را زیر پا می گذارد در هر دو مورد تشابه زایش فساد وجود دارد که در معانی و تفسیرهای مختلف خود آرایی می کند.

نکته جالب توجه این که همه می دانیم فساد چیست. و باز همه می دانیم که فساد هست. گلوگاه های فساد را هم تا حدودی بلدیم و به ورودی و خروجی های آن واقفیم. اما چرا نمی توانیم از زاد و ولد آن جلوگیری کنیم و فساد را مهار نماییم. اصلا چرا در برابر فساد سکوت می کنیم و معترض نیستیم. چطور می شود وقتی فساد را می بینیم صرفا تماشاگر نباشیم و با آن از راه های قانونی برخورد کنیم. تضمین برخورد با فساد از سمت و سوی کدام نهاد یا تشکیلات رسمی می تواند تماشاگر بودن را خنثی کند و بر مبارزه جدی با آن اهتمام ورزد.

فساد در هر شکل و موقعیتی که ظاهر شود بر بی معنا شدن زندگی تاثیر دارد. در مقابل این مصیبت اجتماعی باید خودمان تصمیم بگیریم که تسلیم شویم یا در مقابل آن قد علم کنیم. انسان زیر سلطه شرایطی که با آن روبرو می‌شود قرار ندارد بلکه این شرایط است که مطیع عزم اوست. پس باید که شجاعانه در برابر فساد بایستیم و با آن مبارزه کنیم. نهادهای متولی برخورد با فساد هم در این راستا عزم خود را جزم کنند و همان طور که در فشردن گلوی فساد شهره اند بر تشویق عاملان افشای فساد هم روی خوش نشان دهند و این مسیر سخت را برای همگان هموار کنند‌. مشوق های افشای فساد اگر تعریف شود و به صورت عمومی مورد تقدیر قرار گیرد ؛ و عزمی ملی و همگانی بر آن فائق آید می شود با فساد مقابله کرد و این اژدهای هفت سر را از بین برد. تنها راه نابودی فساد این است که همه بر مبارزه با آن برخیزیم و صرفا در برابر فساد تماشاگر نباشیم.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع