نظرتان درباره افطاری ۶۴۵ میلیون تومانی چیست؟

در آستانه عید سعید فطر و پایان ماه مبارک رمضان، اسنادی منتشر شده که به باور بسیاری، حکم بریز و بپاش در شهرداری تهران را دارد و به دلایلی، بسیار عجیب و تامل برانگیز به نظر می‌رسد؛ هزینه حدود ۶۴۵ میلیون تومانی (دقیقا ۶ میلیارد و ۴۴۴ میلیون و ۸۱۲ هزار و ۷۵۸ ریال با احتساب مالیات و عوارض) برای برگزاری گردهمایی فصلی مدیران شهرداری، آن هم در نخستین روز ماه مبارک رمضان، ۱۴ فروردین ماه و در یکی از زیرمجموعه‌های شهرداری تهران.

صحبت درباره گردهمایی‌ است که بر خلاف همیشه، به جای برج میلاد، در فرهنگسرای بهمن برگزار شد و توجیه مسئولان شهری پایتخت برای این جابجایی، توجه به جنوب شهر و نوعی بازگشت به میان محرومان بود. اتفاقی که معلوم نیست در افزایش هزینه‌های این مراسم تاثیرگذار بوده یا نه! اما بر اساس اسنادی که کانالی تلگرامی (شهرما) منتشر کرده، با اجاره برخی تجهیزات و حتی موکت (!) و انجام هزینه‌های جانبی مانند کابل کشی بوده که این همایش در فرهنگسرای بهمن قابلیت اجرا یافته است!

اشاره به همین نکات کافی است تا با پرسش‌های بی پاسخی مواجه شویم که ضرورت دارد پاسخ داده شوند؛ سوالاتی از این دست که آیا شهرداری تهران با این همه یال و کوپال، تجهیزاتی مانند کرین، اسپیس، موکت، پروژکتور، سیستم صوتی و نمایشگر شهری (تلویزیون) ندارد که لازم نباشد برای برگزاری گردهمایی مدیرانش، آن‌ها را اجاره کرده و مبالغی ولو اندک صرف این امور کند؟ نیرو برای «چیدمان» وسایل و «تشریفات» چطور؟ وسایل حمل و نقل چه؟

پرسش‌هایی که می‌شود به آنها، ابهامات درباره هزینه گل آرایی، مستندسازی مراسم، عکاسی از آن، تهیه موشن گرافی و حتی تدوین کلیپ‌های آرشیوی را هم افزود که برای همه شان در شهرداری تهران نیروی انسانی و تجهیزات مورد نیاز وجود دارد، اما برای این مراسم خاص، با صرف هزینه و واسطه شرکت «پیام رسا» به انجام رسیده که مجری گردهمایی بوده است. شرکتی که نامش بر بالای سند و مهرش در زیر آن به چشم می‌خورد و در ادامه نکاتی را پیرامون آن مرور خواهیم کرد.

اما آنچه در این سند به شدت خودنمایی و جلب توجه می‌کند و پرسش اساسی‌تری‌ است، هزینه هنگفت ثبت شده مقابل ردیف ۱۰ سند است که عنوان آن «پذیرایی شام و افطار» است و حکایت از تدارک برای ۲۰۰۰ نفر دارد؛ هزینه هر نفر تقریبا ۲۳۵ هزار تومان محاسبه شده و جمع کل آن با احتساب مالیات و عوارض (؟)، کمی بیش از ۵۱۲ میلیون تومان محاسبه شده است! عددی که حکایت از صرف بیش از نیم میلیارد تومان برای هزینه پذیرایی گردهمایی مدیران شهرداری دارد.

صحبت درباره مبلغی است که تنها در یک مراسم و از خزانه مجموعه‌ای هزینه شده که به گواه سکاندار آن، شهردار تهران، ۸۵ هزار میلیارد تومان (۸۵۰۰۰ میلیارد تومان) بدهی دارد و تنها یک ردیف از بدهی‌هایش، ۶۰ هزار میلیارد تومان بدهی به بانکهاست؛ بدهی‌ که ناگفته پیداست مقادیر زیادی از آن معوقه است و در نتیجه، هر روز بر میزان آن افزوده می‌شود و لازم نیست بگوییم که رفع آن چه عزم همه جانبه و ریاضت مشددی نیاز دارد و چه اندازه با این خاصه خرجی‌ها در منافات است.

این تازه در حالی است که می‌دانیم مراسم برگزار شده در نخستین روز ماه مبارک رمضان، تنها مراسم برگزار شده در شهرداری تهران در ماه اخیر نبوده و اساسا برگزاری مراسم‌ فراوان در این مجموعه وسیع خدمات شهری، به نوعی فرهنگ سازمانی در شهرداری تهران تبدیل شده که در مناسبت‌های مختلف تقویمی و حتی فراتقویمی بروز و نمود پیدا می‌کند و اگر قرار به هزینه مشابه در آن‌ها باشد، معلوم نیست چه مبالغی از بیت المال صرف انجام آن‌ها شده و خواهد شد.

مراسمی که به تاکید مرکز ارتباطات و امور بین‌الملل شهرداری تهران، استفاده از نیرو‌های داخلی در برگزاری آن‌ها در سرلوحه کارشان قرار گرفته و در ادامه بی آنکه اشاره‌ای به عدد و رقم داشته باشد، مدعی شده اند: «بر خلاف اخباری که در برخی رسانه‌ها منتشر شده است، نشست فصلی مدیران شهرداری تهران روز شنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۱ در فرهنگسرای بهمن با هزینه بسیار پایین‌تر از آنچه منتشر شده، برگزار گشته است.»

جوابیه‌ای کوتاه و تقریبا بی محتوا برای روایت افطاری ۶۰۰ میلیون تومانی، که ساعاتی پیش در یکی از خبرگزاری‌ها منتشر و در آن تاکید شد: «هر چند برگزاری چنین مراسمی در همه نهاد‌ها مرسوم است؛ اما این که چنین سند نامعتبری با هدف تخریب مدیران شهرداری منتشر شده، قابل تأمل است.» سندی که البته معلوم نیست کدام بخشش را نامعتبر خوانده‌اند، به ویژه اگر بدانیم بر بالای آن نام شهرداری و یکی از شرکت‌های زیرمجموعه اش درج شده است!

مجموعه بزرگی از ابهامات که مجابمان می‌کند پرس و جو از شرکت پیام رسا هم نخواهد توانست ابعاد افطاری گران قیمت را مشخص کند و بهتر است به جایش چشم انتظار واکنش شورای شهر تهران به ماجرا و پاسخگویی شهردار تهران باشیم تا دریابیم که چه میزان صرف این دست امور شده و می‌شود و آیا اساسا هزینه در چنین اموری مورد تاییید ایشان هست یا خیر؟! هزینه‌هایی هنگفت که اگر شهرداری تهران بدهکار نبود هم در این اوضاع اقتصادی توجیهی نداشت، چه برسد به وضعیت کنونی و در روزگاری که معیشت مردم با مشکلات زیادی مواجه است.