نابودی تولیدات کشاورزی و سلامت جامعه بدست متولیان !

 بهبود تولیدات و حفظ نباتات دو کلمه مضحک بر تارک متولیان کشاورزی !

اقتصاددان : تولید محصولات کشاورزی و غذا برای انبوه جمعیت رو به رشد کشور نیازمند مصرف انواع کودهای شیمیایی و سموم است. این حقیقتی انکارناپذیر، محسوب می‌شود که چه خوشمان بیاید و چه نیاید، بایستگی تولیدات کشاورزی به‌ویژه در خاک‌های فقیر و غیر حاصلخیز ایران، بدون مصرف کودهای شیمیایی کاملاً غیرممکن است. شعارهای خوش‌رنگ و لعابی همچون کشاورزی اُرگانیک و … نیز به دلایل فنی طولانی و پیچیده که در این نوشتار فرصت پرداختن بدان نیست، با در نظر گرفتن ویژگی‌های خاک و آب و هوایی در فلات مرکزی ایران نشدنی است. به‌بیان‌دیگر با کشاورزی اُرگانیک نمی‌توان حتی درصد اندکی از نیازهای غذایی کشور را فراهم کرد.
. اما باگذشت زمان و افزایش سطح دانش بهره‌برداران و بویژه اثرگذاری درخور توجه مصرف نهاده‌های شیمیایی مانند انواع کود و سم در افزایش عملکرد محصولات موجب شده تا امروز بهره‌برداران مصرف این نهاده‌ها را به‌عنوان یکی از بخش‌های جدایی‌ناپذیر فرایند تولید بپذیرند. به‌بیان‌دیگر، امروز کشاورزی بدون مصرف سم و کودهای شیمایی، حتی قابل‌تصور هم نیست.
در کنار رشد شتابان مکانیزه و علمی شدن کشاورزی در ایران، شوربختانه هنوز مصرف نهاده‌های پایه ازجمله سم و کود به صورتی غیرعلمی و به‌طور ویژه شرکت‌های واردکننده این نهاده‌ها که همگی در اندیشه فروش و کسب درآمد بیشتر هستند انجام می‌گیرد. و در پی آن گرفتار شدن در دام مافیای سم و کود !. بر اساس این شیوه‌ نادرست مصرف نهاده‌های شیمیایی، هرساله حجم بسیار زیادی از انواع سم و کود در بخش کشاورزی مصرف می‌شود. بخش زیادی از این نهاده‌های مصرفی مازاد بر نیاز بوده و نه‌تنها نقشی در افزایش عملکرد و کیفیت محصول ندارد، بلکه می‌تواند موجب آلوده شدن خاک و محصولات کشاورزی و تخریب ساختار فیزیکی و شیمیایی خاک باگذشت زمان شود.
به بیانی دیگر، مافیای کود و سم هرساله با معرفی کود یاسمی جدید، کشاورزان مظلوم را می‌دوشد، خاک و آب و محصولات کشاورزی را آلوده می‌سازد و درنهایت سلامت مردم را که مصرف‌کننده محصولات کشاورزی هستند به چالش می‌کشد. کودهای میکرو، کودهای کامل، کودهای اُرگانیک گرانولِ، سولوپتاس، کودهای نانو، اسید هیومیک، جیپس، نیترات کلسیم و … تنها بخشی از کودهای شیمیایی هستند که هرکدام در یک دوره مشخصی ظهور کردند، تبلیغ شدند، به فروش رفتند و بی‌آنکه اثر و پیامد مصرف آن‌ها بر خاک و محصولات کشاورزی مورد ارزیابی قرار گیرد به فراموشی سپرده شدند. باید پذیرفت که معضل اساسی بخش کشاورزی تنها آب نیست. بی‌خبری بیشتر بهره‌برداران، بی‌رحمی مافیای کود و سم و بی‌توجهی متولیان بخش کود کشور، سه ضلع مثلثی است که چنین وضعیتی را در بخش کشاورزی کشور رقم‌زده است.
برای برون‌رفت از این مشکل، جلب اعتماد جامعه بهره‌بردار از سوی کارشناسان خبره و غیر تاجر از یک‌سو و شناسایی و برخورد با مافیای کود و سم که سال‌هاست از ناآگاهی بیشتر کشاورزان و البته بی‌توجهی همه‌ی مسئولان، فربه شده و سایه شوم و سیاه آن بر پیکر نحیف بخش کشاورزی کشور سنگینی می‌کند لازم و ضروری است.
مافیای کودو سم‌چنان در بدنه مدیریتی کشور رخنه کرده که حتی از اجرای قانون نیز ممانعت دارند
در همین راستا، مجلس شورای اسلامی در جریان بررسی جزییات لایحه برنامه ششم توسعه کشور با بند الحاقی به ماده ۸۷ این لایحه وزارت بهداشت را مکلف ساختند تا با همکاری وزارت جهاد کشاورزی مقدار مجاز سموم باقیمانده در مواد و فرآورده‌های غذایی و نیز  مصرف کود شیمیایی را برای محصولات مذکور مشخص کرده و عرضه محصولاتی که به‌صورت غیرمجاز از سموم و کودهای شیمیایی استفاده کرده‌اند را ممنوع کند. همچنین وزارت جهاد کشاورزی موظف شده تا ضمن اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی و اقدام برای کاهش استفاده از سموم و کودهای شیمیایی، امکان دسترسی مردم را به محصولاتی که از سلامت لازم برخوردارند فراهم آورد. وزارت بهداشت نیز موظف شده تا در سال اول برنامه، فهرست مواد و فرآورده‌های غذایی سالم و ایمن را در سبد غذایی مطلوب برای گروه‌های سنی مختلف اعلام کند.
ضمانت اجرایی این قانون، کجاست !؟ چه نهادی بایستی بر اجرای قانون نظارت کند ؟! آیا وقت آن نرسیده است که تحقیق و تفحص از دستگاههای ذیربط بعمل آمده ، مقصرین و مسببین شناسایی و اعمال قانون شوند ! آیا توانایی شناسایی و معرفی سلطان و مافیای کود وسم برای دستگاههای حاکمیتی و امنیتی وجود ندارد ؟! برگشت محصولات کشاورزی از روسیه، هند ، عراق و ازبک و توزیع با افتخار آن به مردم مستضعف نه تنها افتخار نیست بلکه خجالت آور و شرمساری بدنبال دارد . !

سیدموسی میرنژاد تولون
روزنامه نگار و عضو و دبیر شورای مرکزی حزب تدبیر و توسعه ایران اسلامی

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع