سمفونی ” لبیک” در تحقق جهش تولید

ناصر کاظمی عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : باسلام و ادب و احترام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات و تبریک سال نو به استحضار میرساند؛ مقام معظم رهبری “جهش تولید با مشارکت مردمی” را محور و شعار سال جدید ابلاغ فرمودند که ساز و کاربسترسازی و اجرایی آن در سه بخش مورد بررسی قرار گرفته است:

بخش اول -جهش تولید از طریق توجه به مقوله کار و کارگری؛

مهمترین بخش از مولفه های جهش تولید؛ نیازمند اصلاح رویکرد و فراهم نمودن تمهیدات نظری و اسلامی و نرم افزاری حقیقی در مباحث کار و کارگری است. در همین راستا:

یک- عبارت ” تولید” معنای واقعی
” کار” را دارد که بواسطه ” کارگر” خلق شده و تا حد ” تقدس” ارتقا یافته است.

کار و کارگری تاجایی اوج گرفته که پیامبر ختمی مرتبت که برترین برگزیده خداست (و همه معصوین و ائمه هدی به کاکل وجودی آن یگانه بی همتا وابسته اند) دست رنجور و پینه زده کارگر سخت کوش را با احترام و کرامت می بوید و می بوسد.

دو- در مکتب اصیل اسلامی “کارگر” که مقام شامخ یافته است به سبب محصولات و کالاها و خدماتی هست که به جامعه ارزانی و هدیه می نمایند.
لذا اهمیت تولید به بازخورد و محصولات آن است که آنهم وابسته به پنجه های طلایی” کارگران شریف” است.

سه- به واقع توجه به تولید، توجه وافر و اولی به کارگر است. کارگر محترم است که چراغ ارتزاق و پیشرفت و توسعه کشور را روشن و امید و آسایش و رفاه و بخش عمده ای از آرامش را به جامعه هدیه می نماید.

چهار- جهش تولید وقتی صورت می گیرد که جایگاه اجتماعی و اقتصادی و معیشتی و انگیزشی کارگران عزیز و سخت کوش از این شرایط بحرانی و غریبانه و عزلت نشینی جهش یابد.

واقع مطلب اینست که جهش تولید به جهش انگیزه عوامل تولید که مهمترین آن کار و کارگری است برمی گردد و سایر عوامل (زمین و سرمایه) در مراحل بعدی اهمیت قرار می گیرند.

بخش دوم- اراده واقعی دولت و قوای حاکمیتی در بسترسازی و تسهیل تولید و جهش تولید .

جهش تولید به جهش اعتقاد و همت و عزم و اراده و برنامه دولت و قوای حاکمیتی برمی گردد به نحویکه که تصمیمات آنها منجر گردد به:

یک -پس از آسیب شناسی ضربتی و یک ماهه، در تسهیل و تصحیح و برطرف نمودن موانع تولید داخلی تمام قد و با برنامه وارد گردند.

دو – بزرگترین و مهمترین بحرانی که در تاثیرپذیری و بایکوت نمودن تولید و جهش تولید وجود دارد، وجود بسترهای مفسده آمیز و آتشین و فضای تیره و تار و سهمگین وهم آلودی است که به موجب جنگ باخدا و رسول خدا از طریق اشاعه عملیات رسمی و غیر رسمی ربوی در اقتصاد کشور رخنه نموده و بختگ انداخته است.
مادامیکه بهره صفردرصد بانکی اجرایی نگردد و تسلیم اراده محض حضرت باریتعالی نشده ایم ، همه تدابیر و زحمات مجموعه نظام و مردم ، آب در هاونگ کوفتن است و چه بسا موانع حرکت پیش رو را نیز پیچیده تر و لاینحل تر نموده و خواهدنمود!

سه – قوای حاکمیتی بسترهای تقنینی و اجرایی و نظارتی کارآمد در احقاق حقوق حقه کارگران عزیز، که سرمایه وجودی خود را در طبق اخلاص می گذارند بی مهابا حمایت و نظارت نمایند.
نه اینکه برای حداقل مزد کارگران اطاق جنگ “کارگر و کارفرما” تشکیل دهند و خودشان بعضا حقوق های چند ده میلیونی مستمر داشته باشند.غیر مستمرها بماند!

چهار- جهش تولید نیازمند مصوبات دولتی در جهت تسهیل واردات تکنولوژی و کالاهای سرمایه ای و تجهیزات و ماشین آلات کشورهای توسعه یافته برای ارتقای کمی و کیفی محصولات تولیدی داخلی می باشد.

پنج -جهش تولید به مسدود نمودن مصوبات رسمی و غیررسمی و قاچاق و حتی کوله بری و غیره… در زمینه واردات کالاهای مصرفی و تولیدات مشابه داخلی برمی گردد.

شش- جهش تولید یعنی بازار فروش کلیه محصولات تولیدی تولیدگر در داخل را دولت احیا نموده است و اگر تقاضای داخلی فروکش نمود، بسترهای صادراتی محیاست و اگر آن هم نبود به هرحال اسباب خرید تضمینی به صرفه تولیدات را کارسازی نماید تا تولیدگر دغدغه فروش محصولات خود را نداشته باشد.

هفت- جهش تولید در صورتی تحقق می یابد که قیمت تمام شده محصولات آن متناسب با قدرت خرید قاطبه جامعه تنظیم شده باشد و از انحصار تولیدی(در مسدود نمودن واردات) ظلم به مصرف کنندگان داخلی، جانشین استعمار خارجی نگردد.
نقش نظارتی و مقتدرانه و هوشمندانه دولت در تنظیم بازار داخلی از پیش نیازهای جهش تولید می باشد.

هشت – جهش تولید یعنی، شرکتهای مادر تخصصی و شرکتهای دولتی، پیشران و پشتیبان و هدایتگر و الگوساز بخش خصوصی در کم و کیف محصولات تولیدی باشند نه اینکه آنها با بازی خرید ریالی و فروش دلاری، رقیب مستکبر پرقدرت و انحصاری و احتکاری باشد و بخش خصوصی با التماس و یا با رانت و یا باقیمت گزاف به پشتیبانی آنها نه بلکه به رفع مانع تراشی آنها چشم بدوزد.

نه – جهش تولید به سیاستهای خرد و کلان اقتصادی دولت و مجلس برمی گردد تا در تنظیم عناصر اقتصادی در شفافیت، توزیع نقدینگی ، تخصیص بودجه ، واردات و صادرات و مالیات و تورم…حداکثر تحول آفرینی را از خود نشان دهد.

ده- جهش تولید به اطمینان و اعتماد و اتکای تولیدگر به دولت برمی گردد تا با خیال راحت، تمام اندیشه و امکانات خود را معطوف محصولات تولیدی نماید ، نه اینکه مصوبات و مجوزات جورباجور را به پای لنگ تولیدگر امروزی ببندد و انتظار جهش داشته باشد.

بخش سوم – ساز و کار مردمی سازی تولید ( بویژه در جهش تولید)

یک- جهش تولید به جهش رغبت و ذائقه جامعه به محصولات داخلی و دسترنج کارگران خود نیز برمی گردد.
این راهبرد علاوه بر کار فرهنگی ، نیازمند بازسازی اعتماد مردم به محصولات باکیفیت و مقرون به صرفه داخلی نیز می باشد که با ساز و کارهای موجود حاکمیتی این امر شدنی است اگر بخواهیم!!!

دو- جهش تولید یعنی توجه ویژه به سرمایه ها و سرمایه گذار ها و کارآفرینان خرد و کلان ، که دل به کشور عزیز ایران سپرده و فراز و فرودهای اجتماعی و اداری و بخش تولیدی خود را عاشقانه تحمل نموده و با کمترین بهره مندی از مواهب حاکمیتی و در سخت ترین شرایط چراغ کارگاه و کارخانه خود را با تلاش خستگی ناپذیر و با نور امید، روشن نگاه داشته اند.

آری رواست در سال جهش تولید در کلیه همایشها و سمینارهای داخلی و بین المللی، مهمانان و سخنرانان ویژه از تولیدگران و کارآفرینان برتر باشند و حقیقتا اسطوره سازی سالجاری در کمند اعجوبه های تولیدگر و کارآفرینان حرفه ای داخلی محصور گردد.
اگرچه دعوت از تولیدگران موفق ایرانی در خارج و یا تولیدگران حرفه ای و برندینگ خارجی و بهره گیری از تجارب آنها مکمل پروسه اسطوره سازی در سال جهش تولید خواهد بود.

سه – مردمی سازی تولید نیازمند به حاشیه بردن پولهای باد آورده و ثروت اندوزی یک شبه رانتی و خاموش نمودن زبانه های آتش تورم است که مهمترین بخش آن حذف نرخ بهره و ربای بانکی است.

چهار – مردمی سازی تولید به معطوف نمودن همه درآمدهای اقتصادی آحاد جامعه به محیط تولید و همچنین محصور نمدن خلق ثروت تنها از طریق خلق کالا و خدمات اقتصادی است، نه اینکه همچنان تولید کننده مغموم و مظلوم بوده و تولیدگر و عوامل تولید کمترین عایدات درآمدی را از کیک ثروت جامعه، داشته باشند.

مخلص کلام جهش تولید، آنهم در جنگ اقتصادی، نیازمند فرماندهان اقتصادی آزاده، اندیشمند ،تجربه گر و کارآزموده و فداکار می باشد و صرف ارایه رزو مه با میزهای اداری رنگارنگ و با آموزه های تئوریک و دانشگاهی و یا حوزوی کفایت نمی کند همچنانکه نکرده است!

جهش تولید نیازمند جهش در آرمان و اراده و جهش در نوع نگاه به واقعیتهای دیروزی و امروزی و فردایی جامعه است ولاغیر!

ای جنابان مسولان بزرگ ؛ بدان و آگاه باشید که در گذر این عمر کوتاه ، زمان خیلی زود دیر میشود!

پس بسم الله….

یا علی مدد
ارادتمند ناصر کاظمی
سوم فرودین ۱۴۰۳

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع